ตามประวัติได้เริ่มสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2410 ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 4 โดยอุบาสิกาฉิม เกิดเจริญ เป็นผู้มีศรัทธาแรงกล้า ยกที่ดินให้16 ไร่ 3 งาน และอุบาสกอ่วม เกิดเจริญ เป็นผู้สร้างวัดให้โดยปลูกกุฏิขึ้น 2 ห้อง หอสวดมนต์ 1 หลัง 3 ห้อง หลังคามุงด้วยจาก ฝากรุกกระแชงอ่อนได้อาราธนาพระภิกษุผันมาเป็นเจ้าอาวาส ต่อมาได้สร้างอุโบสถขึ้น 1 หลัง มุงด้วยจาก ฝากรุด้วยจากเช่นกัน พระอธิการผัน ได้พัฒนาวัดให้เจริญขึ้นมาเป็นลำดับ จนถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5 พระอธิการผันได้ข้อพระราชทานวิสุงคามสีมา ซึ่งพระองค์ท่านได้ทรงพระเมตตาโปรดเกล้าฯ พระราชทานวิสุงคามสีมา ให้แก่วัดอ้อมน้อย เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2425 ได้ประกอบพิธีผูกพัทธสีมาปิดทองฝังลูกนิมิตเสร็จสมบูรณ์แบบทุกประการซึ่งอุบาสกอ่วม เกิดเจริญ มีศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างแรงกล้าได้บรรพชาอุปสมบทในระยะนั้นด้วย  ต่อมาพระอธิการผันได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อย พระภิกษุอ่วมได้ดูแลวัดอ้อมน้อยแทนพระอธิการผันสืบมาถึง 9 ปีแต่ไม่รับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อย พระภิกษุอ่วมจึงได้อาราธนาพระภิกษุฉายมาเป็นเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยรูปที่ 2  จากนั้นเป็นต้นมาพระภิกษฉายเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยก็ได้มีการลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาส และเข้ารับตำแหน่งอีกหลายรูปด้วยกัน ซึ่งแต่ละรูปก็ได้พัฒนาวัดอ้อมน้อยให้เจริญขึ้นมาตามลำดับตามกาลเวลาตามสภาวะแวดล้อมของสังคมได้มีการเปลี่ยนแปลงได้สร้างหลังคาอุโบสถซึ่งแต่เดิมมุงด้วยจากมาเป็นหลังคากระเบื้องกำแพงอุโบสถก่อด้วยอิฐถือปูนและได้ใช้อุโบสถหลังนี้ประกอบพิธีทางศาสนาตลอดมา  แต่การพัฒนาวัดก็ยังไม่สามารถทำให้วัดตั้งอยู่ในสถานะมั่นคงได้เพราะยังขาดถาวรวัตถุที่จำเป็นอีกมากมายหลายอย่าง ประกอบกับสภาพสังคมทางบ้านเมืองก็ยังไม่เจริญทำให้การพัฒนาวัดเป็นไปได้ช้า  จนกระทั่งถึงเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยรูปที่ 9 คือ พระอาจารย์เล้ง จนฺทสุวณฺโณ ได้มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อย ท่านได้สร้างสาธารณูปการให้เกิดขึ้นหลายอย่าง เช่น สร้างถนนก่ออิฐถือปูนเปลี่ยนแปลงกุฏิหลังเก่าที่ชำรุดทรุดโทรมให้ดีขึ้น ทั้งยังสร้างเพิ่มขึ้นเป็น 8 หลัง ส้างโรงเรียนประชาบาลขึ้น 1 หลัง สร้างสุสานเก็บศพ สร้างศาลาการเปรียญด้วยไม้สักยาว 1 วา กว้าง 6 วา เป็นศาลาเอนกประสงค์  และอื่นๆ อีกมากมาย

          ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยถึง 25 ปี ผลงานของพระอธิการเล้ง จนฺทสุวณฺโณ เป็นที่ประจักษ์จักแก่สาธุชนทั่วไปทางคณะสงฆ์จึงได้อาราธนาย้ายท่านไปดำรงตำแหน่ง เจ้าอาวาสวัดนางสาว ซึ่งเป็นวัดที่อยู่ในเขตเดียวกันเพื่อพัฒนาวัดนางสาวบ้าง ถัดจากนั้นก็ได้พระอาจารย์ป่วนขึ้นเป็นเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อย รูปที่ 10 ดำรงตำแหน่งอยู่ 5 ปี พระอาจารย์ป่วนจึงได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยไปทางคณะสงฆ์จึงได้อาราธนาพระมหาสว่าง ญาณทีโป ป. ธ. 5 น.ธ. เอก จากวัดนางสาวมาเป็นเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยเมื่อ พ.ศ. 2493 พระมหาสว่างได้ทำการบูรณะซ่อมแซมกุฏิสงฆ์ที่ทรุดโทรมให้ดีขึ้นสร้างกุฏิอีก 2 หลัง สร้างหอฉัน สร้างหอระฆังมีช่อฟ้าใบระกา ซ่อมแซมอุโบสถด้วยการฉาบปูนทั้งข้างนอกข้างใน สร้างศาลาบำเพ็ญกุศล ขุดสระน้ำให้พระสงฆ์และประชาชนใช้ประโยชน์นอกจากนี้ยังมีการซ่อมแซมโรงเรียนประชาบาลให้มั่นคงขึ้น สามารถนักเรียนได้มากขึ้นอีกและนางสาวอาบ เกิดเจริญมีศรัทธาอย่างแรงกล้าในพระพุทธศาสนาได้ถวายที่ดินเป็นธรณีสงฆ์ของวัดอ้อมน้อย จำนวน 21 ไร่ 3 งาน ส้างถนนดินลูกรังจากถนนเพชรเกษมเข้าสู่วัด ฯลฯ ผลงานของเจ้าอาวาสรูปที่ 11 เป็นที่ปรากฏแก่สาธารณชนคนทั่วไป  จึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ที่ พระครูวิบูลย์สุตาธิการ ชั้นพิเศษ ได้รับพัดยศ จปร.ซึ่งนับว่าเป็นเกียรติคุณแก่วัดอ้อมน้อยที่มีพระครูสัญญาบัตรรูปแรกของวัดอ้อมน้อย นับตั้งแต่สร้างวัดมา พระครูวิบูลย์สุตาธิการดำรงตำแหน่งวัดอ้อมน้อยอยู่ถึง 9 ปีจึงได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยไป ในช่วงนี้ พระประยงค์ สุวณฺโณได้รับการแต่งตั้งให้รักษาการตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยอยู่ประมาณ 1 เดือนก็ได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยไป ทางคณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้ง

       พระอาบ ปุญญฺโชโต และ (สมเด็จพระสังฆราช อยู่ ญาณโณทัย วัดสระเกศราชวรวิหาร ได้ประทานนามให้ว่า "ณรงค์ฤทธิ์ ฉิมมณี" ) น.ธ.เอกขึ้นเป็นเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อยรูปที่ 12 เมื่อ  พ.ศ.2502
เมื่อพระอธิการอาบ ปุญญฺโชโตได้เข้ามารับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอ้อมน้อย  ท่านได้เริ่มพัฒนาวัดอย่างจริงจัง ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจกับวัดอ้อมน้อยอย่างเต็มความสามารถ ได้สร้างถาวรวัตถุที่สำคัญต่างๆเช่น สรร้างฌาปนสถานพร้อมศาลาบำเพ็ญกุศล สร้างถังน้ำบาดาลให้พระสงฆ์และประชาชนใกล้เคียง ได้ใช้ประโยชน์ สร้างโรงเรียนพระปริยัติธรรม สร้างหอพระไตรปิฎก เป็นผู้การอุปถัมภ์โรงเรียนประถมวัดอ้อมน้อย และโรงเรียนอ้อมน้อยโสภณชนูปถัมภ์ ทำให้วัดอ้อมน้อยวิวัฒนาการไปสู่ความเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้นกอปรกับประชาชนชาวตำบลอ้อมน้อยและใกล้เคียงมีความศรัทธาเลื่อมใสให้การสนับสนุนเจ้าอาวาสรูปนี้ด้วยดีตลอดมา จึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ที่ พระครูโสภณธรรมสาครและต่อมาได้รับตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอกระทุ่มแบนชั้นพิเศษ ผลงานความสามารถตลอดจนคุณงามความดีของพระครูโสภณธรรมสาครได้ปรากฏแก่ประชาชนโดยทั่วไป ท่านจึงได้รับการพิจารณาจากคณะสงฆ์ให้เข้ารับพระราชทานเสาเสมาธรรมจักร ประเภทส่งเสริมและสงเคราะห์ประชาชนโดยใช้หลักธรรม
          ทางพระพุทธศาสนา ในงานสัปดาห์ส่งเสริมพระพุทธศาสนาเนื่องในวันวิสาขบูชาเมื่อวันที่ี 26 เมษายนพ.ศ. 2533 จากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี นับเป็นเกียรติประวัติแก่วัดอ้อมน้อยอย่างล้นพ้นในช่วงระยะเวลาที่ท่านพระครูโสภนธรรมสาครมารับภาระปกครองดูแลวัดอ้อมน้อยนี้
          ท่านได้พัฒนาวัดอ้อมน้อยมีความเจริญและทันสมัยเป็นอย่างมาก จึงทำให้มีพระภิกษุสงฆ์สามเณร เข้ามาบรรพชาอุปสมบทและจำพรรษาเป็นจำนวนมาก ท่านได้พิจารณาแล้วเห็นว่าอุโบสถ์หลังเดิมมีขนาดเล็กคับแคบ ไม่สะดวกในการทำสังฆกรรมของพระสงฆ์ ทั้งยังมีสภาพทรุดโทรมมากมาย ไม่สามารถทำการบูรณะซ่อมแซมได้อีกแล้ว จึงได้ปรึกษาหารือกับไวยาวัจกร คณะกรรมการของวัด ศิษยานุศิษย์และประชาชนร่วมกันสร้างอุโบสถ์หลังใหม่ขึ้น มีขนาดกว้าง 15 เมตร ยาว 30 เมตร
          โดยในเบื้องต้นได้รับการอุปถัทถ์จาก นางเยี่ยม ประชาศรี บริจาคเงินจำนวน  500,000 บาท และนางใย  ซิ้มเจริญ พร้อมญาติพี่น้อง บริจาคเงินจำนวน  300,000 บาท เป็นกองทุนในการวาง
ศิลาฤกษ์ เมื่อวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2525 โดยมีพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระธีรญาณมุนี วัดจักรวรรดิราชาวาส เป็นประธานในพิธี และเริ่มดำเนินการก่อสร้างเมื่อวันที่ 7 เมษายน พ.ศ.2525 ซึ่งต่อมาได้รับบริจาคเงิน  จากข้าราชการ  พ่อค้า  ประชาชน  ผู้มีจิตศรัทธาโดยทั่วไป  จำนวนประมาณ 12,200,000 บาท
           อุโบสถหลังใหม่นี้  สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงยกช่อฟ้าและเททองหล่อรูปจำลองพระประธานอุโบสถ  เมื่อวันพุธที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2536 ยังความปลาบปลื้มปิติยินดีเป็นล้นพ้นมาสู่พสกนิกร  ชาวตำบลอ้อมน้อย  อำเภอกระทุ่มแบน  จังหวัดสมุทรสาคร