ประวัติวัดจำปา
วัดจำปา  ตั้งอยู่เลขที่ ๑  หมู่ที่ ๑  บ้านจร้าเก่า  ตำบลบ้านโข้ง  อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี  ตั้งอยู่ทางทิศเหนือ ของอำเภออู่ทอง  อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอ  ๒๒ กิโลเมตร  มีที่ดินตั้งวัด  ๒๓  ไร่   -  งาน   ๖๐  ตารางวา   (ปัจจุบัน  ใบโฉนดที่ดินที่ตั้งวัดตัวจริง  ได้ฝากเก็บไว้ที่สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดสุพรรณบุรี)  อยู่ในเขตปกครองคณะสงฆ์ ภาค ๑๔  สังกัด  มหานิกาย
 วัดนี้ได้สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๔๐ จากการบอกเล่าของ  “นายกัน เสนาพิทักษ์” ซึ่งเป็นคนเก่าแก่ในสมัยนั้น ได้เล่าว่า เดิมทีมีวัดอยู่ที่ชายห้วยที่ชาวบ้านไปทำบุญกัน เรียกกันว่า “วัดโพธิ์ศรีสร้อย” ตั้งอยู่ห่างจากวัดจำปา ประมาณ ๑.๕ ก.ม. อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ (ปัจจุบันเป็นวัดร้าง) ได้มี “พระอาจารย์รุ่ง” เป็นผู้ริเริ่มนำพาชาวบ้านย้ายวัดจากที่เดิมมาสร้างวัดใหม่ขึ้น โดยมองเห็นว่าสถานที่ตรงนี้มี “เจดีย์เก่า” สมัยกรุงศรีอยุธยา ตั้งอยู่ แล้วก็มีต้นดอกจำปาใหญ่ขึ้นมาเกาะติดกับเจดีย์อยู่ ซึ่งตอนนั้น  “นายทน  ศรีบุญเพ็ง” เป็นผู้บริจาคที่ดินให้สร้างวัดเป็นครั้งแรก  เมื่อสร้างเสร็จแล้ว   ชาวบ้านก็เรียกวัดนี้ตามชื่อหมู่บ้านว่า  “วัดจร้าเก่า”  แล้วก็มีการปรับปรุงพัฒนามาเรื่อย ๆ ต่อมาชาวบ้านและพระอาจารย์ได้เห็นว่า  ที่ตั้งวัดแห่งนี้ได้มีเจดีย์เก่าสมัยกรุงศรีอยุธยาตั้งอยู่ และที่เจดีย์นั้นมีต้นดอกจำปาอยู่คู่กับเจดีย์ จึงได้พร้อมใจกันตั้งชื่อวัดว่า “วัดจำปา”  ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
          ต่อมา กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ  ได้ประกาศขึ้นทะเบียนเป็นวัดที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนา  มีนามว่า  “ วัดจำปา ” เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๘   (ตามหลักฐานของกรมการศาสนา) 
               v ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา  เมื่อวันที่ ๑๐ กุมภาพันธ์  พ.ศ. ๒๕๓๕ 
               v ได้มีพิธีผูกพัทธสีมา  เมื่อวันที่ ๙ – ๑๘ กุมภาพันธ์  พ.ศ. ๒๕๔๕
          เจ้าอาวาสพร้อมด้วยชาวบ้านได้ช่วยกันปรับปรุงบูรณะพัฒนาต่อๆ กันเรื่อยมา วัดจำปา ได้มีเจ้าอาวาสมาแล้วหลายรูป ทั้งที่ไม่ได้แต่งตั้ง และที่ได้รับการแต่งตั้ง “เจ้าอาวาสที่ไม่ได้แต่งตั้ง มีจำนวน ๖ รูป”   ส่วนเจ้าอาวาสที่ได้รับการแต่งตั้ง อย่างถูกต้อง ๕ รูป  คือ
 
ลำดับเจ้าอาวาสวัดจำปา
          ๑.  พระอธิการแซง              (เทียมจันทร์)
          ๒.  พระอธิการสุนทร  ติสฺสวํโส  (เณรจาที)  (พ.ศ.๒๔๘๗ – ๒๔๙๙)
          ๓.  พระสมุห์ปรีชา  ปญฺญาวฑฺฒโน  (จันทร์ศิรินุสรณ์) (พ.ศ.๒๕๐๑ – ๒๕๑๒  จต.อุ)
          ๔.  พระครูสาธุกิจไพศาล  (จันทรัตน์  จนฺทสโร/ เณรจาที) (พ.ศ.๒๕๑๓ – ๒๕๔๙  จต.ชอ.อุ)
          ๕.  พระครูอาทรธรรมประทีป  (เทศ  ทีปธมฺโม/ ศรีบุญเพ็ง) (พ.ศ.๒๕๕๐ -ปัจจุบัน  จต.ชอ.อุ)
ประวัติบ้านจร้าเก่า
        คำว่า  “จร้า”  เดิมที่เรียกว่า  “จ่าร้า”  จากการบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่คือ “นายกัน  เสนาพิทักษ์” บอกว่า เดิมชาวบ้านเป็นเชื้อสายลาวเวียง ถูกต้อนเป็นเชลยศึกมาจากเวียงจันทร์ เมื่อศึกสงครามสงบถูกปล่อยเป็นอิสระแล้วไม่ยอมกลับเวียงจันทร์ และเห็นว่าสถานที่ตรงนี้เป็นที่อุดมสมบูรณ์จึงได้พากันตั้งหลักปักฐานประกอบอาชีพทำมาหากินอยู่ที่นี้ ตั้งแต่นั้นมา
          ในสมัยนั้น  มีจ่าตำรวจคนหนึ่ง  มาเที่ยวหาจับเหล้าต้มเหล้าเถื่อนตามหมู่บ้านต่าง ๆ  ซึ่งถนนหนทางยังไม่มี  ต้องเดินทางด้วยเท้าหรือขี่ม้า  แต่จ่าตำรวจคนดังกล่าว เดินทางมาด้วยเท้า  พอมาถึง หมู่บ้านนี้ก็เกิดอาการเหนื่อยล้า ไปต่ออีกไม่ไหว   เขาจึงเรียกว่า “บ้านจ่าร้า”   ต่อมาก็มีการเรียกกันเพี้ยนไปเป็น  “บ้านจร้าเก่า”  จนถึงปัจจุบันนี้

เอกสารเกี่ยวกับวัด 1 : (280.19 kb)

เอกสารเกี่ยวกับวัด 2 : (2.09 mb)

Google Map Link
กดดู