พุทธภาษิตสอนใจ -ศูนย์ข้อมูลสารสนเทศคณะสงฆ์ภาค ๑๔

เข้าสู่ระบบสมาชิก

ลืมรหัสผ่าน

สถิติสารสนเทศ

วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรมหาวิหาร

1 วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก วรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท วรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท วรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี วรวิหาร

2 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี สามัญ

9 วัด

วัดราษฎร์

1455 วัด

สำนักสงฆ์

83 วัด

ที่พักสงฆ์

72 วัด

วัดร้าง

2 วัด

วัดทั้งหมด

1624 วัด

ศาสนบุคคลไทย

พระภิกษุ

8353 รูป

สามเณร

302 รูป

แม่ชี

89 รูป

ศิษย์วัด

33 คน

บุคคลทั่วไปชาย

39 คน

บุคคลทั่วไปหญิง

52 คน

ทั้งหมด

8868 รูป/คน

ศาสนบุคคลต่างชาติ

พระภิกษุ

40 รูป

สามเณร

25 รูป

แม่ชี

1 รูป

ศิษย์วัด

3 คน

บุคคลทั่วไปชาย

0 คน

บุคคลทั่วไปหญิง

0 คน

ทั้งหมด

69 รูป/คน

สถิติสถานภาพพระภิกษุปัจจุบัน

พระบวชใหม่

7200 รูป

ลาสิกขา

34 รูป

มรณภาพ

10 รูป

สาระธรรม

พุทธภาษิตสอนใจ

รายละเอียด

 อาปูรติ พาโล ปาปสฺส โถกํ โถกํปิ อาจินํ ฯ
 คนพาลสั่งสมบาปแม้ทีละน้อยย่อมเต็มด้วยบาป ฯ
(พุทธ) ขุ. ธ. ๒๕/๓๑

 คนพาล คือคนที่ยินดีพอใจในการทำทุจริตคือบาปอกุศล ไม่เกรงกลัวผลของบาป ทำบาปได้อย่างง่ายดายคล้ายเป็นการเคยชิน แต่ทำบุญหรือทำความดีนั้นแสนยาก คนพาลนั้น หากทิ้งเขี้ยวเล็บคือได้คิด แล้วกลับตัวกลับใจหันมาทำความดี จะมีความตั้งใจทำดีได้เป็นอย่างดี เพราะรู้รสของความทุกข์อันเกิดจากการทำความชั่วด้วยตัวเอง จะเตือนตัวเองได้เป็นอย่างดี มีจิตรู้สึกสำนึกตัว และเร่งทำความดีอย่างเต็มกำลังเพราะรู้ว่าตัวเคยประมาทพลาดพลั้ง และรู้ว่าตัวเป็นคนบาปหนา จึงต้องยิ่งเร่งทำความดีให้มากยิ่งขึ้น
 แต่ที่คนพาลบางคนไม่ยอมกลับใจ เพราะคิดว่า ในเมื่อชีวิตผิดพลาดทำบาปแล้ว ใคร ๆ ก็รู้ว่าตัวเองเป็นคนไม่ดี ก็จะขอไม่ดีต่อไป จึงมีแต่ก้มหน้าก้มตาทำความชั่วทุกคืนทุกวัน ความชั่วก็จะสะสมมากขึ้น ๆ อย่างไม่มีการหยุดยั้ง ในใจของเขาจึงเต็มไปด้วยบาปกรรม เป็นคนใจบาป จะไม่เชื่อฟังใครแม้แต่บิดามารดา น่าสงสารคนประเภทนี้ที่มีความทุกข์ทั้งขณะมีชีวิต เมื่อสิ้นชีวิตก็จะต้องมีความทุกข์ในทุคติภพ
 การสะสมสิ่งของมีทรัพย์สินเงินทองเป็นต้น สิ่งนั้นก็จะพอกพูนตามลำดับ แต่จะมีการหมดสิ้นไปด้วยการใช้สอยหรือใช้จ่าย การสะสมบาปก็เช่นเดียวกัน ใจก็จะเต็มไปด้วยบาป จะหมดสิ้นจากบาปที่เรียกกันว่าล้างบาป ก็มีเพียงวิธีการเดียวคือต้องชดใช้หรือรับผลของบาป เหมือนพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์มีพระโมคคัลลานะเป็นต้น จะพ้นจากผลของบาปก็ด้วยการชดใช้บาป ส่วนบาปใหม่ของท่านไม่มีเกิดขึ้นเพราะผลของการบรรลุมรรคผลนิพพาน เหมือนคนไม่มีแผลที่มือ พิษร้ายก็ไม่ซึมซาบเข้าสู่ร่างกายฉะนั้น
 บุรพกรรมของพระมหาโมคคัลลาน์ได้เคยทุบทำร้ายมารดาบิดา จึงเป็นเหตุให้ต้องตกนรก เมื่อพ้นจากนรกมาเกิดในภพชาติไหน บาปก็จะส่งผลให้ถูกทุบทำร้ายถึงตาย แม้ในภพชาติสุดท้าย บาปเก่ายังไม่หมดสิ้น แม้นบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์อัครสาวกเบื้องซ้าย แต่ก็ต้องนิพพานเพราะถูกคนทุบทำร้าย
 การทำความชั่ว อย่าถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ทำแล้วก็แล้วกันไป ที่จริง ไม่มีคำว่าแล้วกันไป กลับจะเป็นการเก็บสะสมเหมือนคนที่หายใจเอาสารตะกั่วเข้าไป สารนั้นจะไปเก็บสะสมในตัวมากยิ่งขึ้น เกิดอันตรายต่อร่างกาย แต่บาปนั้นจะทำอันตรายทุกภพทุกชาตินับแต่ชาติปัจจุบันที่ได้ทำความชั่ว
 เพราะฉะนั้น ทุกคนจงทำใจให้กลัวบาป ให้นึกไว้ว่า บาปจะเก็บไว้ให้ใช้ทุกชาติ ไม่ใช่เป็นของเล็กน้อย ไม่ใช่เป็นของทำเล่น เราจะนึกว่าเล่น ๆ แต่เขาเอาจริง ขอให้คิดว่า
 ๑. สะสมสิ่งใด ย่อมเต็มใจด้วยสิ่งนั้น สะสมบาปทุกคืนวัน ทุกข์โศกศัลย์คืนสนอง
 ๒. ทุกบาปล้วนมีผล ทำร้ายตนทุกภพชาติ มีหิริโอตตัปปะไม่ประมาท พึงละขาดบาปทั้งปวง