พุทธสุภาษิตสอนใจ ๏ พาลทิฐิวิปริต จึงเห็นผิดเป็นดี ๏ -ศูนย์ข้อมูลสารสนเทศคณะสงฆ์ภาค ๑๔

เข้าสู่ระบบสมาชิก

ลืมรหัสผ่าน

สถิติสารสนเทศ

วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรมหาวิหาร

1 วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก วรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท วรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท วรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี วรวิหาร

2 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี สามัญ

9 วัด

วัดราษฎร์

1451 วัด

สำนักสงฆ์

83 วัด

ที่พักสงฆ์

72 วัด

วัดร้าง

2 วัด

วัดทั้งหมด

1620 วัด

ศาสนบุคคลไทย

พระภิกษุ

8512 รูป

สามเณร

317 รูป

แม่ชี

88 รูป

ศิษย์วัด

36 คน

บุคคลทั่วไปชาย

40 คน

บุคคลทั่วไปหญิง

50 คน

ทั้งหมด

9043 รูป/คน

ศาสนบุคคลต่างชาติ

พระภิกษุ

41 รูป

สามเณร

27 รูป

แม่ชี

1 รูป

ศิษย์วัด

3 คน

บุคคลทั่วไปชาย

0 คน

บุคคลทั่วไปหญิง

0 คน

ทั้งหมด

72 รูป/คน

สถิติสถานภาพพระภิกษุปัจจุบัน

พระบวชใหม่

7331 รูป

ลาสิกขา

37 รูป

มรณภาพ

10 รูป

สาระธรรม

พุทธสุภาษิตสอนใจ ๏ พาลทิฐิวิปริต จึงเห็นผิดเป็นดี ๏

รายละเอียด

 อถ ปาปานิ กมฺมานิ กรํ พาโล น พุชฺฌติ ฯ
 คนพาลกระทำความชั่วอยู่ก็ยังไม่รู้สึก ฯ
(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๓๓

 ความรู้ กับ ความรู้สึก ไม่เหมือนกัน คนที่มีความรู้สูง มีความเชี่ยวชาญในหลักวิชา เป็นผู้นำของสังคมตามหลักวิชาการ แต่ถ้าขาดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีบาปบุญคุณโทษ และขาดความรับผิดชอบในหน้าที่ของตน คนแบบนี้ชื่อว่า มีความรู้ดี แต่ความรู้สึกเสีย ทั้งความรู้และความรู้สึกทั้งสองนี้จะต้องไปด้วยกัน ที่เรียกว่า ความรู้คู่คุณธรรม
 คนพาลคือคนที่ตรงกันข้ามกับคนดีที่เรียกว่า มิจฉาทิฐิ กล่าวคือเห็นความดีเป็นความชั่วและเห็นความชั่วเป็นความดี เช่นเห็นว่าคนซื่อจะต้องอด แต่คนคดจะต้องรวย เป็นต้น อย่างนี้เรียกว่า ความรู้สึกเสีย อย่างนี้เป็นพฤติกรรมของคนพาล จึงทำให้คนพาลยินดีพอใจในความชั่ว เห็นความชั่วเป็นสิ่งที่ตนต้องกระทำ แล้วจึงทำความชั่วด้วยความปลื้มปีติยินดี บางทีทำชั่วเสร็จแล้วยังนำไปคุยโวโอ้อวดด้วยความภาคภูมิใจในความชั่วที่ตนได้กระทำลงไป โดยไม่เฉลียวใจเลยว่า สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่วิญญูชนเขาไม่ทำกัน
 การที่บุคคลจะอบรมตนเองหรือจะอบรมคนอื่นให้เป็นคนดี ควรจะต้องเริ่มสร้างความรู้สึกที่ดีหรือสัมมาทิฐิให้เกิดขึ้นในจิตใจเป็นเบื้องต้น เมื่อตั้งใจได้ตรงแล้ว กายกับวาจาก็จะตรงตามไปด้วย เหมือนเรือที่มีหางเสือดี เป้าหมายการเดินเรือก็ตรงตามที่หางเสือได้คัดท้ายไว้ดีแล้ว ไม่หลงทางสะเปะสะปะ
 ว่ากันตามความจริงในฐานะที่เราเป็นปุถุชนด้วยกัน ต้องยอมรับว่า คนเรามีทั้งดีและชั่วคละเคล้ากันไป ไม่มีใครที่ดีโดยส่วนเดียว และไม่มีใครที่เสียโดยส่วนเดียว จึงทำให้โลกนี้มีทั้งดีและชั่ว มีทั้งสุขและทุกข์คละเคล้ากันไป แต่คนพาลที่มีความรู้สึกเสียเป็นมิจฉาทิฐิ จะเสียโดยส่วนเดียวทั้งความคิดและการกระทำ จะทำความชั่วโดยไม่ลังเลสงสัย จึงเป็นเหตุให้โลกวุ่นวายมืดมนและเกิดความทุกข์ทุกหัวระแหง
 เหตุที่เป็นดังนั้น เพราะคนพาลถูกอวิชชาความไม่รู้บดบังดวงปัญญาให้มืดบอดสนิท จนทิฐิหรือจิตใจวิปริตผิดจากทำนองคลองธรรม ทำให้ชีวิตมืดมนเพราะการกระทำคำพูดและความคิดที่เป็นบาปอกุศล ความมืดภายนอกยังมีวันสว่างด้วยแสงไฟหรือแสงตะวัน แต่ความมืดของใจที่เป็นมิจฉาทิฐิไม่มีวันสว่างได้ ท่านเปรียบคนพาลผู้เป็นนิยตมิจฉาทิฐิเหมือนตอขวางวัฏฏะ ไม่มีวันเติบโตงอกงามได้ในสังสารวัฎ
 เพราะฉะนั้น คนพาลผู้เป็นมิจฉาทิฐิมีความรู้สึกเสียจึงเป็นอันตรายต่อตนเองและสังคม ทั้งในปัจจุบันและในอนาคตภพเบื้องหน้าด้วยการทำความชั่วที่เป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ทั้งปวง ขอให้คิดว่า
 ๑. เห็นชั่วเป็นดี เป็นวิถีของคนพาล ความชั่วปิดกมลสันดาน วิจารณญาณจึงวิปริต
 ๒. คนพาลทำชั่ว จะหมองมัวชั่วชีวิต คนพาลทิฐิวิปริต จึงเห็นผิดเป็นดี