วันวิสาขบูชา

รายละเอียด
วันวิสาขบูชา 2566 วันสำคัญสากลของโลก (Vesak Day) วันวิสาขบูชา 2566 วันสำคัญสากลของโลก (Vesak Day) วันเสาร์ที่ 3 มิถุนายน 2566 ปีนี้เป็นปีอธิกมาส เรียกว่าเดือน “แปดหน้าและแปดหลัง” หรือแปดสองหน (ตรงกับขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7) ปกติเป็นวันทำการบูชาเนื่องในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน 6 แต่ปีมีอธิกมาส จะเลื่อนไปเป็นวันเพ็ญเดือน 7 ตามพระพุทธประวัติ มีเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น ตรงกับวันนี้ ถึง 3 วาระด้วยกัน และองค์การการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรม แห่งสหประชาชาติ (UNESCO) ได้ประกาศให้วันวิสาขบูชา เป็นวันสำคัญสากลของโลก (International Recognition of the Day of Vesak) ตั้งแต่ปี 2544 ด้วยเหตุและผลที่พระพุทธเจ้า ทรงไว้ซึ่งพระมหากรุณาธิคุณ ในการประดิษฐานพระพุทธศาสนาขึ้นในโลก เพื่อนำมวลมนุษยชาติไปสู่สันติสุข อันไม่มีสุขอื่นใดในโลกเสมอเหมือน โดยพิธีบูชาในวันนี้ เป็นการบูชาเพื่อน้อมรำลึกถึง วันที่สำคัญที่สุดทางพระพุทธ ศาสนา เนื่องจากล้วนมีเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้อง กับการถือกำเนิดของพระพุทธศาสนา คือเป็นวันที่พระศาสดา “พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประสูติ ตรัสรู้และปรินิพพาน” ดังนั้น พุทธศาสนิกชนทั่วโลก จึงให้ความสำคัญกับวันวิสาขบูชานี้ เป็นสำคัญ (ในบางแห่งเรียกว่าวันพระพุทธเจ้า หรือพุทธชยันตี) ความสำคัญของวันวิสาขบูชา เหตุการณ์ที่ 1 วันประสูติ เป็นเหตุการณ์สำคัญลำดับแรกของพระพุทธเจ้า เกิดขึ้นในวันเพ็ญเดือนวิสาขมาส โดยพระพุทธเจ้าหรือพระนามเดิม "เจ้าชายสิทธัตถะ" ได้ประสูติในในพระราชอุทยานลุมพินีวัน (อยู่ในเขตประเทศเนปาลในปัจจุบัน) เหตุการณ์ที่ 2 เป็น "วันที่เจ้าชายสิทธัตถะ ได้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสรู้เป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า" ณ ใต้ร่มโพธิ์พฤกษ์ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ตำบลอุรุเวลาเสนานิคม (อยู่ในเขตประเทศอินเดียในปัจจุบัน) เหตุการณ์สุดท้าย เมื่อ 1 ปี ก่อนพุทธศักราช เป็น "วันเสด็จดับขันธปรินิพพาน ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า" ณ ใต้ร่มสาลพฤกษ์ ในสาลวโนทยาน พระราชอุทยานของเจ้ามัลละ เมืองกุสินารา (อยู่ในเขตประเทศอินเดียในปัจจุบัน) วันวิสาขบูชา นับเป็นวันหยุดราชการ โดยพุทธศาสนิกชน ทั้งพระบรมวงศานุวงศ์ พระสงฆ์และประชาชน จะมีการประกอบพิธีต่างๆ เช่น การตักบาตร การฟังพระธรรมเทศนา การเวียนเทียน เป็นต้น เพื่อเป็นการบูชารำลึกถึงพระรัตนตรัย และเหตุการณ์สำคัญ 3 เหตุการณ์ดังกล่าว อริยสัจธรรม 4 ประการ (ความจริงของโลก) ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงค้นพบ ในวันตรัสรู้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ คือ 1. ทุกข์ สภาวะที่ทนได้ยาก ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ (ปัญหา) 2. สมุทัย สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ (สาเหตุของปัญหา) 3. นิโรธ ความดับไปซึ่งต้นเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ (จุดมุ่งหมายในการแก้ปัญหา) 4. มรรค หนทางที่จะดับทุกข์ได้ (วิธีการแก้ปัญหา) พระปัจฉิมโอวาท ก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพาน ทรงเตือนเหล่าพุทธสาวก เป็นครั้งสุดท้ายว่า ...หนฺททานิ อามนฺตยามิ โว ภิกฺขเว วยธมฺมา สงฺขารา อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ... แปลว่า : ภิกษุทั้ง หลาย! บัดนี้ เราจักเตือนพวกเธอทั้งหลายว่า "สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา. พวกเธอทั้งหลาย จงยังประโยชน์ตนและท่าน ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด"

โดย : วัดบางบอน

ที่อยู่ : ต.หัวโพธิ์ อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี

จำนวนเข้าดู : 47

ปรับปรุงล่าสุด : 4 มิถุนายน พ.ศ. 2566 17:21:50

ข้อมูลเมื่อ : 4 มิถุนายน พ.ศ. 2566 17:19:12