การทำทานเป็นการฝึกจิตขั้นพื้นฐาน

รายละเอียด
การทำทานเป็นการฝึกจิตขั้นพื้นฐาน
การทำทานนั้นทำไปเพื่อลดละความเห็นแก่ตัว ลดละความตระหนี่ ลดละความเห็นแก่ตัว รู้จักเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ให้คนที่ลำบาก ให้สัตว์ที่ลำบาก
ใจที่รู้จักให้มันมีความสุขมากกว่าใจที่อยากได้ ฉะนั้นการทำทานนั้นก็เป็นการพัฒนาจิตใจเหมือนกัน ไม่ใช่ทำทานแล้วผลประโยชน์มาอยู่ที่พระ

พระจะบริโภคอะไรได้เยอะ ฉันข้าวได้อย่างมากก็แค่ไม่เกินเที่ยง ไม่ได้มีมื้อค่ำมื้อดึกอย่างพวกเรา จะกินข้าววันหนึ่งจะกินได้สักเท่าไรเชียว
เสื้อผ้าของพระก็มีอยู่ชุดเดียว เพราะฉะนั้นการทำทานจริงๆ วัตถุประสงค์หลักมันไม่ใช่แค่เพื่อบำรุงรักษา ให้พระมีกำลังที่จะศึกษาสืบทอดศาสนาเท่านั้น
คนแรกที่ได้ประโยชน์คือตัวเราเอง

การทำทาน สิ่งที่เราจะได้คือลดความเห็นแก่ตัวลง นี่เป็นเรื่องใหญ่ โลกที่วุ่นวายทุกวันนี้ก็เพราะความเห็นแก่ตัวนี่ล่ะ
ไม่มีเรื่องอื่นเลย บางทีกัดกันเหมือนหมูเหมือนหมา ก็เพราะเรื่องเห็นแก่ตัว ฉะนั้นถ้าเราฝึกตัวเองให้รู้จักให้ อะไรที่เป็นส่วนเกินในชีวิตเรานั้น
ให้ทุกครั้งที่ให้จิตใจเรามีความสุข ไปสังเกตดูเวลาเราอยากได้ของๆ คนอื่น กับเวลาที่เรารู้จักแบ่งปันให้คนอื่น อันไหนจะมีความสุขมากกว่ากัน
จิตใจที่รู้จักแบ่งปันมีความสุขมาก

แบ่งปันไม่ใช่แค่วัตถุหรอก แบ่งปันความรู้ความเข้าใจ แต่การแบ่งปันความรู้ความเข้าใจ ก็เหมือนการแบ่งปันวัตถุ จะต้องฉลาดในการแบ่งปัน
ไม่ใช่มีอะไรก็แจกๆ ไปเรื่อย คนที่รับอาจจะได้รับโทษไปด้วย อย่างรัฐบาลถ้าเอะอะอะไรก็แจกเงินๆ ไปเรื่อยๆ หลายประเทศเป็นอย่างนั้น
คนไม่ยอมทำงาน คนจำนวนมากไม่ทำงานรอรับสวัสดิการ วันๆ ก็เดินไปเดินมา หลวงพ่อเคยไปเห็นบางประเทศพวกฝรั่งนี่ล่ะ
ไม่ทำงานหรอกเดินไปเดินมาทั้งวัน เราก็ถามคนในประเทศเขาบอกว่าตกงานรัฐบาลเลี้ยง บางประเทศเลี้ยงกันจนล่มจมเลย
​ประเทศล้มละลาย จากประเทศที่เคยรุ่งเรืองกลายเป็นประเทศรุ่งริ่งเลย ไปเป็นขอทานในประเทศอื่นๆ เยอะเลย ฝรั่งนี่ อันนี้ได้รับมากไป ได้รับจนเคยตัว

ไฟล์แนบเพิ่มเติม

ไฟล์แนบ
(725 kb)

โดย : วัดโพธิ์ศรีเจริญ

ที่อยู่ : ต.บ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี

จำนวนเข้าดู : 59

ปรับปรุงล่าสุด : 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 20:16:15

ข้อมูลเมื่อ : 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 20:04:09