วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่เลขที่ ๒๔๙ บ้านรั้วใหญ่ ถนนมาลัยแมน หมู่ที่ ๒ ตำบลรั้วใหญ่ อำเภอเมืองสุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๘๐ ไร่ ๓ งาน ๕๖ ตารางวา อาณาเขตทิศเหนือ จดถนนมาลัยแมน และที่ดินเอกชน ทิศใต้และทิศตะวันออก จดที่ดินเอกชน และทางรถไฟ ทิศตะวันตก จดที่ดินเอกชน และคลองชลประทาน อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย พระอุโบสถ สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๔๖๘ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ทรงไทย หลังคา ๓ ชั้น ศาลาการเปรียญ กว้าง ๑๘ เมตร ยาว ๕๙ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๔ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ทรงไทย ๒ ชั้น หอสวดมนต์ ๑ หลัง พระวิหาร กว้าง ๒๑.๓๐ เมตร ยาว ๓๑.๑๐ เมตร เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ไม่มีช่อฟ้าใบระกาหางหงส์ หน้าบันประดิษฐ์รูปลายไทยปูนปั้น ตรงกลางปั้นเป็นรูปพระมหามงกุฎประดิษฐานบนพระแท่น มีฉัตรทองคู่ประดับซ้ายขวาอันเป็นเครื่องหมายตรารัชกาลที่ ๔ สร้างเมื่อประมาณ พ.ศ. ๑๔๓๗ ปูชนียวัตถุมี พระประธานประจำอุโบสถ และมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ปางป่าเลไลยก์ ชาวบ้านเรียกว่า พระป่าเลไลยก์ สูง ๒๓.๔๘ เมตร วัดรอบพระวรกายใหญ่ ๑๑.๒๐ เมตร สร้างก่ออิฐถือปูน สร้างประมาณปี พ.ศ.๑๒๑๕ ประดิษฐานอยู่ภายในพระวิหารใหญ่
         วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร ตั้งเมื่อ พ.ศ. ๑๓๖๙ เดิมชื่อ วัดลานมะขวิด โดยเอาชื่อหมู่บ้านลานมะขวิด มาตั้งเป็นชื่อ เป็นวัดเก่าแก่สร้างมาแต่สมัยโบราณ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพระวินิจฉัยว่าคงจะสร้างขึ้นในสมัยอู่ทอง โดยสันนิษฐานจากลักษณะพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ประดิษฐานภายในพระวิหารประจำวัด ทีเรียกนามกันว่า พระป่าเลไลยก์ แต่เดิมคงเป็นพระพุทธรูปปางปฐมเทศนา ต่อมาองค์พระชำรุดหักพังลงชนชั้นหลังที่มาปฏิสังขรณ์องค์พระขึ้นมาใหม่ เปลี่ยนเป็นพระปางป่าเลไลยก์แต่จะเปลี่ยนแปลงครั้งไหนไม่ปรากฏหลักฐาน ครั้นสมัยกรุงศรีอยุธยาสมเด็จพระเจ้าอู่ทอง ได้โปรดให้ขุนหลวงพงั่ว ( สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๑ ) ไปรักษาเมืองสุพรรณบุรีในปี พ.ศ. ๑๘๙๓ และได้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์วัดป่าเลไลยก์เป็นการใหญ่ ครั้งถึงยุคกรุงรัตนโกสินทร์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ วัดนี้รกร้างไม่มีพระสงฆ์ปกครองดูแล จึงโปรดเกล้า ฯ ให้พระยาบดินทร์ไปสร้างวัดป่าเลไลยก์ร่วมกันกับหลวงพ่อกล่ำ เจ้าอาวาสวัดประตูสาร จังหวัดสุพรรณบุรี ได้ทำการก่อสร้างถาวรวัตถุขึ้นใหม่เกือบหมดทั้งวัด ต่อมาในรัชกาลที่ ๖ ทรงโปรดเกล้าฯ ให้ยกฐานะวัดป่าเลไลยก์เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร เมื่อวันที่ ๒๑ เมษายน พ.ศ.๒๔๖๘ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๑ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๔๐ เมตร ยาว ๘๐ เมตร การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือรูปที่ ๑ หลวงพ่อกล่ำ พ.ศ.๒๔๒๑ รูปที่ ๒ เจ้าอธิการสุด พ.ศ.๒๔๔๗ รูปที่ ๓ พระครูโพธาภิรัต ( สอน ) พ.ศ.๒๔๕๖ – ๒๔๗๕ รูปที่ ๔ พระครูรักขิตวันมุนี ( พร ) พ.ศ.๒๔๗๕ – ๒๔๘๐ รูปที่ ๕ พระครูโพธาภิรัต ( โต๊ะ ) พ.ศ.๒๔๘๐ – ๒๔๘๓ รูปที่ ๖ พระวิสุทธิสารเถร ( ถิร ) พ.ศ.๒๔๙๔ – ๒๕๒๗ รูปที่ ๗ พระธรรมมหาวีรานุวัตร ( ฉลอง จินฺตาอินฺโท ) พ.ศ. ๒๕๒๗ – ๒๕๕๔ รูปที่ ๘ พระธรรมพุทธิมงคล ( สอิ้ง   สิรินนฺโท )พ.ศ. ๒๕๕๓ – ปัจจุบัน การศึกษา มีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๕๒๗ และโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี เปิดสอนเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๗ ปัจจุบัน ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลีประจำจังหวัดสุพรรณบุรี เมื่อวันที่ ๒๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๒

Google Map Link
กดดู