เข้าสู่ระบบสมาชิก สถิติสารสนเทศ
วัด
พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรมหาวิหาร
1 วัด
พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นเอก วรมหาวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรมหาวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นโท วรมหาวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นโท วรวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นตรี ราชวรวิหาร
0 วัด
พระอารามหลวง ชั้นตรี วรวิหาร
2 วัด
พระอารามหลวง ชั้นตรี สามัญ
9 วัด
วัดราษฎร์
1455 วัด
สำนักสงฆ์
83 วัด
ที่พักสงฆ์
72 วัด
วัดร้าง
2 วัด
วัดทั้งหมด
1624 วัด
ศาสนบุคคลไทย
พระภิกษุ
8344 รูป
สามเณร
302 รูป
แม่ชี
89 รูป
ศิษย์วัด
33 คน
บุคคลทั่วไปชาย
39 คน
บุคคลทั่วไปหญิง
52 คน
ทั้งหมด
8859 รูป/คน
ศาสนบุคคลต่างชาติ
พระภิกษุ
40 รูป
สามเณร
25 รูป
แม่ชี
1 รูป
ศิษย์วัด
3 คน
บุคคลทั่วไปชาย
0 คน
บุคคลทั่วไปหญิง
0 คน
ทั้งหมด
69 รูป/คน
สถิติสถานภาพพระภิกษุปัจจุบัน
พระบวชใหม่
7193 รูป
ลาสิกขา
34 รูป
มรณภาพ
10 รูป
สื่อมีเดีย
กัฏฐหารสูตร
รายละเอียด
กัฏฐหารสูตร
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ไพรสณฑ์แห่งหนึ่ง
ในแคว้นโกศลโน้น ฯ ก็สมัยนั้น พวกมาณพหลายคน
ซึ่งเป็นอันเตวาสิกของพราหมณ์ภารทวาชโคตรคนหนึ่ง
เที่ยวหาฟืนพากันเข้าไปยังไพรสณฑ์นั้น
แล้วได้เห็นพระผู้มีพระภาคประทับนั่งคู้บัลลังก์
ตั้งพระกายตรง ดำรงพระสติไว้เฉพาะหน้า อยู่ในไพรสณฑ์นั้น
จึงเข้าไปหาพราหมณ์ภารทวาชโคตรถึงที่อยู่
แล้วบอกพราหมณ์ภารทวาชโคตรว่า
ขอท่านพึงทราบ พระสมณโคดมประทับนั่งคู้บัลลังก์
ตั้งพระกายตรง ดำรงพระสติไว้เฉพาะหน้า อยู่ในไพรสณฑ์ ฯ
ลำดับนั้น พราหมณ์ภารทวาชโคตรพร้อมด้วยมาณพเหล่านั้น
เข้าไปยังไพรสณฑ์นั้นแล้ว ได้เห็นพระผู้มีพระภาคประทับนั่งคู้บัลลังก์
ตั้งพระกายตรง ดำรงพระสติไว้เฉพาะหน้า ครั้นเห็นแล้ว
จึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ณ ที่นั้น
แล้วได้ทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่าภิกษุ
ท่านเข้าไปสู่ป่าที่ว่างเปล่าปราศจากคนในป่าหนาทึบ
น่าหวาดเสียวนัก มีกายไม่หวั่นเป็นประโยชน์ งาม เพ่งพินิจ
อย่างดีหนอ ท่านเป็นมุนีอาศัยป่า อยู่ในป่าผู้เดียว
ซึ่งไม่มีการขับร้อง และการบรรเลง การที่ท่านมีจิตยินดี
อยู่ในป่าแต่ผู้เดียวนี้ ปรากฏเป็นข้อน่าอัศจรรย์แก่ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าปรารถนาไตรทิพย์อันสูงสุด จึงมุ่งหมายความเป็นสหาย
กับท้าวมหาพรหมผู้เป็นอธิบดีของโลก เหตุไร ท่านจึงชอบใจป่า
ที่ปราศจากคน ท่านทำความเพียรในที่นี้เพื่อบังเกิดเป็นพรหมหรือ ฯ
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
ความมุ่งหวังหรือความเพลิดเพลินอย่างใดๆ
ในอารมณ์หลายชนิด ซึ่งมีประจำอยู่ทุกเมื่อ
นานาประการ หรือตัณหาอันเป็นเหตุให้กระชับแน่น
ซึ่งมีอวิชชาเป็นมูลราก ก่อให้เกิดทั้งหมด
เราทำให้สิ้นสุดพร้อมทั้งรากแล้ว เราจึงไม่มีความมุ่งหวัง
ไม่มีตัณหาประจำ ไม่มีตัณหาเข้ามาใกล้ มีปรกติ
เห็นหมดจดในธรรมทั้งปวง บรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุด
ประเสริฐ เราควรเป็นพรหม แกล้วกล้าเพ่งอยู่ ฯ
เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสเช่นนี้แล้ว พราหมณ์ภารทวาชโคตร
ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ทานพระโคดม
ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ท่านพระโคดม
ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระองค์ทรงประกาศธรรมโดย
อเนกปริยาย ดุจหงายภาชนะที่คว่ำ เปิดของที่ปิดไว้
บอกทางแก่คนหลงทาง ส่องประทีปในที่มืด ด้วยหวังว่า
คนมีจักษุจะมองเห็นรูปได้ ข้าแต่ท่านพระโคดม
ข้าพระองค์ขอถึงพระผู้มีพระภาคกับพระธรรมและพระภิกษุสงฆ์เป็นสรณะ
ขอพระองค์จงทรงจำข้าพระองค์ว่าเป็นอุบาสก
ผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะตลอดชีวิตตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฯ
ที่มา : พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค กัฏฐหารสูตรที่ ๘ [๗๐๙] [๗๑๐] [๗๑๑] [๗๑๒]
โดย : วัดเขาแสงสว่าง
ที่อยู่ : ต.นางบวช อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี
จำนวนเข้าดู : 53
ปรับปรุงล่าสุด : 7 ตุลาคม พ.ศ. 2566 21:16:38
ข้อมูลเมื่อ : 7 ตุลาคม พ.ศ. 2566 21:16:38
สื่อมีเดีย 10 อันดับ
อตฺตานา โจทยตฺตานํ ปฏิมํเสตมตฺตนา โส อตฺตคุตฺโต สติมา สุขํ ภิกขุ วิหาหิสิฯ
โดย วัดวังสำเภาล่ม
ข้อมูลเมื่อ : 24-02-2567
เปิดดู : 38
