ประวัติ และที่ตั้งวัดอุดมมงคล
 
            วัดนี้เดิมทีเป็นภูเขาลูกเล็กๆซึ่งไม่สูงมากนัก เป็นภูเขาหินลูกรังมีต้นไม้นานาชนิด   ตั้งอยู่ที่ตำบลวังสารภี ห่างจากตัวเมืองกาญจนบุรี ไปตามถนนสายกาญจนบุรี – อู่ทอง  ประมาณ ๒ กิโลเมตร     กรมทางหลวงแผ่นดินได้มีการสงวนภูเขาลูกนี้ไว้เพื่อใช้หินลูกรังในการก่อสร้างทางถนน   เมื่อทางหลวงแผ่นดินก่อสร้างทางถนนสายกาญจนบุรี-อู่ทองเสร็จเรียบร้อย  ชาวหมู่บ้านตำบลวังสารภี พร้อมคหบดีในเมืองกาญจน์ได้ร่วมกันสร้างวัดแห่งนี้ เพื่อที่จะใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน  บนภูเขาน้อยลูกนี้      เมื่อการก่อสร้างกุฏิ จึงได้ร่วมกันเดินทางไปวัดพืชอุดม  จังหวัดปทุมธานี  และได้เข้าพบท่านพระครูอุดมภาวนาภิรัต (ไสว ยอดเพ็ชร) เจ้าอาวาสวัดพืชอุดม   และได้ปรึกษากับท่านพระครูถึงเรื่องที่จะนิมนต์ท่านพระครูให้มาจำพรรษาอยู่ที่เขาน้อยแห่งนี้   หรือท่านจะให้พระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งที่ท่านเห็นว่าเหมาะสมที่จะสอนพระอภิธรรมและสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานให้แก่ชาวบ้านได้ ให้มาอยู่จำพรรษาที่เขาน้อย  จนกระทั้ง วันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๗ ปี ๒๕๐๐ ท่านพระครูอุดมภาวนาภิรัตน์    พระภิกษุมงคล   ทีปธัมโม  พร้อมด้วยญาติโยมก็ได้เดินทางกันมาดูสถานที่อีกครั้งหนึ่งแล้วก็กลับไป  ภายหลังจากที่กุฏิหลังแรกซึ่งสำเร็จพออยู่ได้แต่ยังไม่ถือว่าเรียบร้อยดีด้วยความร่วมแรงร่วมใจของชาวบ้านวังสารภี      พอถึงวันขึ้น ๑๒ ค่ำ  เดือน  ๘  ซึ่งเป็นวันที่ใกล้จะเข้าพรรษา  ชาวบ้านต้องการที่จะให้มีพระจำพรรษาในปีนี้เลย  จึงได้เดินทางไปวัดพืชอุดม ปทุมธานี อีกครั้งหนึ่ง เพื่อที่จะนิมนต์ให้พระมาอยู่จำพรรษา    ในวันรุ่งขึ้น ซึ่งตรงกับวันขึ้น ๑๓  ค่ำ  เดือน ๘  ท่านพระครูอุดมภาวนาภิรัตน์ พร้อมด้วยพระภิกษุมงคล  ทีปธัมโม (มงคล   นพวงศ์)   พระภิกษุต่วน   ฐิตญาโณ   พระภิกษุนิ่ม   ถาวโร   พระภิกษุวงศ์  เกสโร   พระภิกษุประชุม   ปิยสีโล    ได้เดินทางลงมาที่จังหวัดกาญจนบุรี  และท่นพระครูไสวได้จัดมอบหน้าที่ให้พระภิกษุมงคล   ทีปธัมโม  เป็นหัวหน้าคอยดูแลพระอีก ๔ รูปที่ติดตามมา ให้อยู่จำพรรษาที่เขาน้อย
            ที่เขาน้อยแห่งนี้   จึงได้เริ่มตั้งขึ้นเป็นสำนักสงฆ์ครั้งแรก  ในวันขึ้น ๑๔ ค่ำ  เดือน ๘ ปีระกา  ตรงกับวันพฤหัสบดี  ที่  ๑๑  กรกฎาคม   พ.ศ.๒๕๐๐   ในระหว่างที่สำนักแห่งนี้ได้ก่อตั้งขึ้นมาเป็นพรรษาแรกมีพระภิกษุสงฆ์จำพรรษา ๕ รูป ก็ได้เปิดทำการสอนพระอภิธรรม โดยมีพระภิกษุมงคล  ทีปธัมโม  เป็นอาจารย์ผู้สอนปฏิบัติในวิปัสสนากัมมัฏฐานเรื่อยมาจนถึงวันนี้ซึ่งเป็นระยะเวลากว่า ๖๐ ปีแล้ว                     สำนักสงฆ์แห่งนี้ยังไม่มีชื่อเรียกกัน นอกจากชาวบ้านจะเรียกกันเองว่า วัดเขาน้อย    แต่ต่อมาได้ตั้งชื่อว่า  สำนักสงฆ์อุดมมงคลภาวนาราม     (โดยได้ใช้ชื่อของท่านพระครูอุดมภาวนาภิรัตน์ หรือพระครูไสว  วัดพืชอุดม   และชื่อของพระภิกษุมงคล   นพวงศ์   ทั้ง ๒ รวมกัน  จึงชื่อว่า วัดอุดมมงคลภาวนาราม)     ต่อมาตัดคำว่าภาวนารามออก จึงเหลือเพียงคำว่า  วัดอุดมมงคล   แต่ด้วยที่ชาวบ้านติดและคุ้นเคยกับชื่อเขาน้อย จึงมักเรียกกันติดปากว่า วัดเขาน้อย  ก็เลยต้องมีคำว่า  (เขาน้อย) อยู่หลัง คำว่าวัดอุดมมงคล  จึงเป็นคำว่า   วัดอุดมมงคล  (เขาน้อย)   มาจนทุกวันนี้  ปัจจุบันทางราชการได้เปลี่ยนการปกครองชุมชนหมู่บ้าน ได้จัดให้มีบ้านเลขที่ จึงจัดให้วัดอุดมมงคล (เขาน้อย) ตั้งอยู่ที่บ้านเลขที่ ๑๗๙ หมู่ที่ ๔  ตำบลปากแพรก  อำเภอเมือง  จังหวัดกาญจนบุรี