พลาดไปแล้วก็แค่ยอมรับ

รายละเอียด

สมัยพระพุทธเจ้า ใครๆ ก็กลัวโจรร้ายอย่างองคุลิมาล ที่เที่ยวไล่ฟาดฟันผู้คนเพื่อตัดนิ้วมือให้ครบ 1,000 นิ้ว มาบูชาคุณอาจารย์

ได้ยินว่าโจรองคุลิมาลมาปรากฏตัวที่ไหน ผู้คนต้องเก็บตัวเงียบ ไม่ออกจากเรือน ถึงประสบพบเจอซึ่งหน้าก็ต้องรีบหนีหัวซุกหัวซุน ไม่งั้นอาจไม่รอดพ้นคมดาบ
ความโหดร้ายขององคุลิมาลทำให้พระเจ้าปเสนทิโกศลไม่สบายพระทัยมาก ถึงกับมีรับสั่งให้ทหารออกตามเด็ดหัวให้ได้ในเร็ววัน เพื่อกำจัดความกลัวของประชาชนที่นอนไม่สุข จะออกไปนอกบ้านก็กลัวจะถูกโจรร้ายดักฆ่า

ฝ่ายโจรองคุลิมาลอีก 1 นิ้ว ก็จะครบตามเป้าที่อาจารย์ตั้งไว้ ปรากฏว่าเป้าหมายสุดท้ายกลับกลายเป็นแม่ของโจรร้ายเสียนี่ที่เดินทางมาเพื่อจะบอกลูกให้หนีจากการตามล่าของทหาร ด้วยกลัวว่าลูกจะถูกฆ่า
แต่ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ มาตุฆาตลูกฆ่าแม่ พระพุทธเจ้าได้เสด็จมาขวางพอดี ทำให้องคุลิมาลเปลี่ยนเป้ามาที่พระพุทธเจ้า วิ่งไล่ตามพระพุทธเจ้าเพื่อจะฆ่าและตัดเอานิ้ว
พระพุทธเจ้าทรงแสดงฤทธิ์ให้องคุลิมาลวิ่งตามไม่ทันจนรู้สึกเหนื่อยล้าแล้วหยุดยืนอยู่กับที่ ร้องขึ้นว่า “หยุดก่อน สมณะ หยุดก่อน”

พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า “เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด” พร้อมอธิบายต่อว่า คำว่าหยุดของเรา หมายถึงหยุดฆ่าสัตว์แล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด
โจรองคุลิมาลได้ยินดังนั้นก็ได้สติ ทิ้งดาบลงพื้นก้มลงกราบพระบาทและทูลขอบวช พระพุทธองค์ทรงบวชให้ตามที่ทูลขอ ต่อมาตอนเช้าท่านออกบิณฑบาตกลับถูกขว้างปาด้วยก้อนดิน ก้อนหิน จนบาดเจ็บเลือดไหล แต่ก็ไม่คิดโต้ตอบ
ภายหลังเจริญวิปัสสนาบรรลุอรหัตผล ขณะเสวยวิมุตติสุขอยู่ท่านรู้สึกว่า ผู้ใดประมาทมาก่อนแล้วเลิกประมาทเสียได้ภายหลัง ผู้นั้นย่อมเป็นเหมือนพระจันทร์ที่โผล่พ้นเมฆหมอก ทำโลกนี้ให้สว่างไสวได้
และท่านได้รับยกย่องว่าเป็นพระเถระประเภท “ต้นคดปลายตรง” คือ ตอนต้นประมาทพลาดพลั้งผิดพลาด แต่ต่อมากลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี เป็นตัวอย่างของอนุชนรุ่นหลังเป็นอย่างดี

อีกประเภทหนึ่ง “ต้นตรงปลายคด” คงต้องยกให้ พระเทวทัต

ด้วยว่าท่านเกิดในสกุลกษัตริย์ เรียกว่าชาติเชื้อวงศ์ตระกูล ต่อมาได้บวชในพระพุทธศาสนาโดยพระพุทธเจ้าบวชให้
แรกๆ ก็เป็นพระที่ปฏิบัติดีอยู่ แต่ตอนหลังลาภสักการะมากมายก็เกิดความโลภ คิดอยากเป็นใหญ่ โดยอยากเป็นพระพุทธเจ้าแทนพระพุทธเจ้าเสียเอง ยุแยงให้หมู่สงฆ์แตกแยกกัน และคิดวางแผนปลงพระชนม์พระพุทธเจ้าหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ

สุดท้ายท่านก็ต้องถูกธรณีสูบ แล้วไปสู่นรกอเวจี

ผู้แต่ง
อ.ตุ้ย วรธรรม

โดย : วัดดอนมะเกลือ

ที่อยู่ : ต.ป่าสะแก อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี

จำนวนเข้าดู : 265

ปรับปรุงล่าสุด : 25 มีนาคม พ.ศ. 2565 23:07:57

ข้อมูลเมื่อ : 25 มีนาคม พ.ศ. 2565 23:07:57