วัดประชาราษฎร์บำรุง
วัดประชาราษฎร์บำรุง (รางหมัน) เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ ณ เลขที่ ๓๑ หมู่ที่ ๕ ตำบลรางพิกุล
อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม
พื้นที่ตั้งวัด
วัดประชาราษฎร์บำรุง (รางหมัน) มีเนื้อที่ประมาณ ๓๒ ไร่ มีอาณาเขตติดต่อดังนี้
ทิศเหนือ จรด ถนนสายกำแพงแสน-รางหมัน
ทิศใต้ จรด คลองท่าสาร-บางปลา
ทิศตะวันออก จรด ที่ดินของนายแจ่ม โยธา และนายพวง โยธา
ทิศตะวันตก จรด ที่ดินนางจำเนียร เหมือนละม้าย
ที่ธรณีสงฆ์ของวัด
สถานที่ตั้งอนามัยบ้านรางพิกุล เนื้อที่ประมาณ ๒ ไร่
ความเป็นมาแต่เดิม
ตามที่มีผู้เล่าต่อกันมา วัดประชาราษฎร์บำรุงนี้เป็นวัดที่พระครูสุกิจธรรมสร (หลวงพ่อหว่าง) เจ้าอาวาสวัดกำแพงแสน
ตำบลห้วยหมอนทอง อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ขณะนั้นหลวงพ่อเป็นเจ้าคณะตำบลทุ่งขวาง ได้เป็นผู้ก่อตั้งปีพ.ศ. ใดนั้นไม่มี
หลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรหรือคำยืนยันที่แน่นอน แต่ก็พอที่จะประมาณเวลา ได้ว่ามีมาประมาณ ๘๐ ปี เป็นอย่างน้อย
วัดประชาราษฎร์บำรุง เดิมชื่อ วัดรางหมัน เพราะว่าที่ตั้งเดิมของวัดเป็นรางน้ำทิ้งและมีต้นหมันขึ้นอยู่บริเวณนั้น ชาวบ้านจึง
วัดรางหมัน และเวลาต่อมาเมื่อมีการขอตั้งเป็นวัดได้ เปลี่ยนเป็น “วัดประชาราษฎร์บำรุง” ตั้งแต่เวลานั้นจนทุกวันนี้
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ประชาชนให้ความเคารพนับถือ
พระพุทธนิลเทพ หรือหลวงปู่ดำ เป็นพระพุทธรูปสมัยรัตนโกสินทร์ทรงเครื่อง
ประวัติการก่อสร้างถาวรวัตถุ
อุโบสถ สร้าง พ.ศ. ๒๕๔๕ จนถึงปัจจุบัน (พ.ศ.๒๕๕๑)
ศาลาการเปรียญ สร้าง พ.ศ. ๒๕๑๖
กุฏิสงฆ์ สร้าง พ.ศ. ๒๕๑๓ จำนวน ๑ หลัง พ.ศ. ๒๕๕๑ จำนวน ๔ หลัง
หอระฆัง สร้าง วันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๑
ฌาปนสถาน สร้าง พ.ศ. ๒๕๔๐
ลำดับเจ้าอาวาส
รูปที่ ๑ พระอาจารย์เชา
รูปที่ ๒ พระอาจารย์ชัย
รูปที่ ๓ พระอาจารย์นาง ยุคเมื่อก่อตั้งวัดจนถึง พ.ศ. ๒๕๑๗
รูปที่ ๔ พระอาจารย์ชื้น
รูปที่ ๕ พระอาจารย์ชู
รูปที่ ๖ พระครูโกมุทประชารักษ์ ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๗ ถึง พ.ศ. ๒๕๕๐
รูปที่ ๗ พระอธิการสมศักดิ์ อินฺโท ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๕๐ ถึงปัจจุบัน
ไวยาวัจกร (ปัจจุบัน)
นายอรุณ นาคใหญ่