วัดท่าใน
      ตั้งอยู่เลขที่ ๑ บ้านวัดท่า หมู่ที่๑ ตำบลท่าพระยา อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม สังกัดคณะมหานิกาย
ที่ดินตั้งวัด มีเนื้อที่ ๘ ไร่ ๓๐ ตารางวา โฉนดที่ดิน เลขที่ ๖๐๓๖๘
อาณาเขตทิศตะวันออก จรด คลองบางแก้ว
ทิศตะวันตก จรด ทางสาธารณะ
ทิศใต้ และ ทิศเหนือ จรด ถนนสาธารณะ
มีธรณีสงฆ์ จำนวน ๕ แปลง เนื้อที่ ๒๕ ไร่ โฉนดเลขที่ ๓๑๙๗, ๓๙๑๕, ๖๐๓๖๖, ๖๐๓๖๗ และ ๖๐๓๖๙
ความเป็นมาแต่เดิม
     วัดท่าใน เดิมชื่อว่า วัดท่า ประกาศตั้งวัดเมื่อปี พ.ศ.๒๒๒๓ สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช แห่งกรุงศรีอยุธยา เป็นวัดเก่าแก่โบราณ สังเกตได้จากโบราณวัตถุ คือพระประธานในอุโบสถ สร้างจากศิลาขาว เดิมเป็นศิลปะสมัยอู่ทอง แต่ได้รับการดัดแปลงวงพระพักตร์เดิมรูปแบบจึงเปลี่ยนไป เหตุที่ชาวบ้านเรียกว่า วัดท่า นั้น เพราะสมัยนั้น วัดแห่งนี้เป็นท่าเรือ เป็นศูนย์กลางของการคมนาคมทางน้ำระหว่างกาญจนบุรี - นครปฐม - กรุงเทพมหานคร เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่ง พระสุนทรโวหาร (สุนทรภู่) มีความประสงค์จะมานมัสการองค์พระปฐมเจดีย์ ได้แต่งนิราศพระประธม ขึ้นในนิราศได้กล่าวถึงการเดินทางโดยเรือ และมาสิ้นสุดระยะทางที่วัดท่าแห่งนี้ ต่อจากนั้นได้นั่งเกวียนต่อไปยังองค์พระปฐมเจดีย์ หรือ นิราศพระแท่นดงรัง ก็กล่าวถึงการ เดินทางโดยเรือ และมาสิ้นสุดที่วัดท่าแห่งนี้อีก แล้วนั่งเกวียนต่อไปยังพระแท่นดงรัง กาญจนบุรี ต่อไป
       วัดท่าผ่านอดีตความเจริญรุ่งเรืองและร่วงโรยมาเป็นลำดับ มีพระภิกษุปกครองวัด หลายรูปจนกระทั่งมาถึงยุคหลวงพ่อรูปหนึ่ง ที่ชาวบ้านเรียกว่า
หลวงพ่อเลียบ ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือมาก หลวงพ่อเลียบปกครองวัดมาจนถึง พ.ศ.๒๔๗๕ ท่านจึงให้ พระครูสิริวุฒาจารย์ ซึ่งขณะนั้นเป็นพระธรรมดา ชื่อว่า พระห่วง ฉายา สุวณฺโณ ซึ่งเป็นศิษย์ของท่านดูแลปกครองวัดแทน ส่วนตัวหลวงพ่อเลียบ เองได้ถือรุกขมูลธุดงค์ ออกไปจากวัดเจริญสมณธรรม โดยไม่ได้กลับมายังวัดท่าอีกเลย
       หลวงพ่อห่วง เมื่อปกครองวัด ได้ทำการบูรณะซ่อมแซมถาวรวัตถุของวัดต่างๆ อีก ๗ วัด และถือได้ว่าในสมัยหลวงพ่อห่วงนี้ วัดได้มีความเจริญทุกๆ ด้าน มีการสร้างศาลาการเปรียญ โรงเรียนปริยัติธรรม กุฏิสงฆ์ทรงไทย อุโบสถ การขุดสระน้ำสำหรับกักน้ำไว้ในฤดูแล้ง ๒ สระใหญ่ ซึ่งปัจจุบันถมไปแล้ว สร้างถนนสำหรับการสัญจรไปมาของชาวบ้าน และอีกหลายอย่างที่จำเป็นสำหรับวัดและชาวบ้าน จนถึง พ.ศ. ๒๔๘๑ หลวงพ่อห่วง ได้รับการแต่งตั้งจากคณะสงฆ์ให้เป็นเจ้าคณะตำบลท่าพระยา และในปี พ.ศ.๒๔๙๐ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์ มีหน้าที่ในการอุปสมบทกุลบุตร ผู้มีศรัทธา และมีวัดในปกครอง ๙ วัด ในปี พ.ศ.๒๔๙๙ จึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นตรี ที่พระครูสิริวุฒาจารย์  ท่านได้พัฒนาวัด และเป็นที่พึ่งของชาวบ้านทั้งใกล้ และไกลตลอดมา จนปี พ.ศ.๒๕๐๖ ท่านได้มรณภาพลงใน วันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๐๖ ตรงกับวันอังคาร ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ เวลา ๒๑.๓๐ น. ในวันวิสาขบูชา
ถาวรวัตถุวัดท่าใน
อุโบสถ มีลักษณะทรงไทย โครงสร้างส่วนใหญ่ก่ออิฐถือปูน ก่อสร้างเสร็จปี พ.ศ.๒๔๙๖ เป็นเงิน ๔๐๐,๐๐๐ บาท มีขนาดกว้าง ๘ เมตร ยาว ๑๖ เมตร
ศาลาการเปรียญ เป็นอาคารสองชั้น ชั้นล่างโปร่ง เป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๔๐ มีขนาดกว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๒๑ เมตร
หอสวดมนต์ กว้าง ๔ เมตร ยาว ๑๒ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๕ เป็นอาคารไม้ทรงไทย ๒ ชั้น 
กุฏิสงฆ์ จำนวน ๘ หลัง เป็นอาคารไม้ ๗ หลัง ครึ่งตึกครึ่งไม้ ๑ หลัง
ศาลาบำเพ็ญกุศล เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กทรงไทย สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๔ มีขนาด กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๒๑ เมตร
ปูชนียวัตถุ
มีพระประธานประจำอุโบสถปางสมาธิ ขนาดหน้าตักกว้าง ๓ เมตร สูง ๔ เมตร ทำด้วยศิลาแลง
ลำดับเจ้าอาวาสเท่าที่มีข้อมูลหลักฐาน
๑. หลวงพ่อเลียบ ไม่ทราบปี พ.ศ. ที่ดำรงตำแหน่ง
๒. พระครูสิริวุฒาจารย์ (ห่วง สุวณฺโณ) พ.ศ.๒๔๗๕ - ๒๕๐๖
๓. พระอธิการง้อ ปญฺญาพโล พ.ศ.๒๕๐๖ - ๒๕๒๘
๔. พระอธิการทองหล่อ จตฺตมโล พ.ศ.๒๕๒๘ - ๒๕๓๙
๕. พระมหาไพบูลย์ วิปุโล พ.ศ.๒๕๓๙ - ๒๕๔๙
๖. พระครูสมุห์จิรพันธ์ จิรพนฺธโว พ.ศ.๒๕๔๙ - ปัจจุบัน





 

Google Map Link
กดดู