ประวัติความเป็นมาของที่พักสงฆ์ทุ่งใหญ่
          บ้านทุ่งใหญ่เดิมทีมีราษฎรบางส่วนได้ย้ายออกมาจากบริเวณอ่างเก็บน้ำกระเสียว และ อีกบางครอบครัวก็มาจากถิ่นอื่นๆ ซึ่งมารวมกันจัดตั้งเป็นหมู่บ้าน เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๑ ซึ่งอยู่ใยเขตการปกครองของ หมู่ที่๑ ตำบลห้วยขมิ้น และ หมู่ที่๑ ตำบลวังคัน สาเหตุที่ชาวบ้านเรียกว่า "ทุ่งใหญ่" เนื่องจากราษฎรที่ย้ายมาจากบริเวณรอ่างเก็บน้ำเขื่อนกระเสียว เล็งเห็นว่าทุ่งเลี้ยงสัตว์นี้มีทำเลดีและกว้างใหญ่ จึงชักชวนกันมาจัดตั้งบ้าานเรือนที่อยู่อาศัย ชาวบ้านทั่วไปจึงเรียกว่าหมู่บ้านทุ่งใหญ่มาจนถึงปัจจุบันนี้ พร้อมกันนี้ผู้นำชุมชนแล้วชาวบ้าน เล็งเห็นว่า ในชุมชนของเรายังไม่มีวัดหรือที่พักสงฆ์ชองชุมชน จึงได้ปรึกษาหารือกันเพื่อที่จะสร้างวัดหรือที่พักสงฆ์ ต่อมาได้มีทำเลอยู่ที่ๆนึงเป็นภูเขาเตี้ยๆ และป่ารก จึงได้ร่วมมือกันกับพระภิกษุในสมัยนั้นร่วมมือกันทำความสะอาดที่บริเวณนั้นๆเพื่อที่จะสร้างวัดต่อไป โดยในตอนนั้นสร้างได้แค่ศาลาเล็กๆหลังหนึ่ง และได้ปรึกษาหารือกันต่อว่าจะต้องสร้างฌาปนสถานเพิ่มขึ้นอีก จึงได้บอกบุญไปยังหมู่บ้านใกล้เคียงทั้งทางไกลและใกล้เพื่อที่จะได้ร่วมกันสร้างให้เป็นรูปเป็นร่างขึ้น โดยสร้างหลายๆอย่าง อาทิเช่น ศาลาการเปรียญ หอระฆัง กุฏิพระสงฆ์ เมรู และอื่นๆ เป็นต้น ทำให้ที่พักสงฆ์แห่งนี้มีความสวยงาม ร่มรื่น สงบร่มเย็น และได้ตั้งเป็นวัดในวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕
          ๑.พระอาจารย์ปั่ง                                 (ไม่ทราบปีแน่ชัด)
          ๒.พระอาจารย์ชัยโรจน์ อกิญฺจโน           (พ.ศ.๒๕๔๕ - พ.ศ.๒๕๕๔)
          ๓.พระอาจารย์ยุทธศักดิ์ จนฺทโก            (พ.ศ.๒๕๔๕ -ปัจจุบัน)
ลักษณะภูมิศาสตร์
          ทิศเหนือ               มีอาณาเขตติดต่อกับ หมู่บ้านกกซาง หมู่ที่๘ และ หมู่บ้านวังทอง หมู่ที่๑๐ ต.วังคัน
         ทิศใต้                    มีอาณาเขตติดต่อกับ บ้านทุ่งดินดำ หมู่ที่๑๗ ต.ด่านช้าง
         ทิศตะวันออก         มีอาณาเขตติดต่อกับ บ้านดงรัง หมู่ที่๔ ต.วังคัน หมู่ที่๒ ต.หนองมะค่าโมง
         ทิศตะวันตก           มีอาณาเขตติดต่อกับ ลำห้วยอ่างเก็บน้ำเขื่อนกระเสียว.
 

Google Map Link
กดดู