เอกสารสำคัญของวัดฝากไว้กับสำนักงานพระพุทธศาสนา จังหวัดสุพรรณบุรี อาธิ โฉนด 4304 | สค1 ตามนโยบาย ให้สำนักงานพระพุทธศาสนาเก็บรักษากันการศูนย์หายชำรุด โฉนดขอออกใหม่โดยการดำเนินการของสำนักงานพระพุทธศาสนาประจำจังหวัด เดิมเป็นฉบับใหญ่สมัยร.๕
วัดยางมีเจ้าอาวาสวัด จำนวน 5 รูป
หลวงพ่อสิงห์ หลวงพ่อผ่อง (เจ้าอธิการผ่อง พรหมสโร) พระครูสุนทรานุกิจ (กริ่ง) หํโส  พระครูนอบ พรหมสโร พระครูโอภาสวิสุทธิคุณ นาคสุทฺโธ
สมัยหลวงพ่อสิงห์ จากคำบอกเล่าของคนรุ่นเก่าๆ ว่าท่านเป็นคนทางเมืองลาวมาอยู่แถวสิงห์บุรี-ชัยนาท สมัยนั้น มีโจรมากและมีพวกพม่ารุกรานไทย จึงอพยพชวนชาวบ้านมาส่วนหนึ่งย้ายถิ่นฐานเพื่อความสงบร่มเย็นล่องมาเลื่อย ระหว่างทางใครชอบแถวไหน ก็เลือกที่ตั้งบ้านเรือนอยู่กันเป็นกลุ่มคน ส่วนหลวงพ่อสิงห์พาชาวบ้านกลุ่มหนึ่งล่องมาเลื่อยๆจนถึงด่าน ที่เรียกว่าด่านขนอน และใกล้กันก็มีดงยางน้อยใหญ่ มีต้นสะตือริมแม่น้ำมากมาย ร่มรื่น มีเจ้าหน้าที่ช่วยคุ้มครอง ทุกคนคิดว่าบริเวณนี้เหมาะสมที่จะสร้างชุมชน จึงตกลงร่วมกันโดยมีหลวงพ่อสิงห์เป็นผู้นำจากคำบอกเล่าถึงบริเวณนี้ เคยเป็นวัดเป็นที่พักสงฆ์เก่าก่อนมีซากปรักหักพัง ให้รับรู้ได้ว่าเคยเป็นวัดเก่า มีเจดีย์เก่าทรุดโทรมมากอยู่บนพื้นที่อีกฝากฝั่งในปัจจุบัน) สมัยก่อนหน้าแล้งเป็นพื้นที่เดียวกับวัดยาง ต่อมาพื้นที่มีน้ำกัดเซาะลึกลง และทางราชการเข้ามาขุดแม่น้ำท่าจีนให้กว้างและลึก ปัจจุบันเจดีย์จึงแยกจากพื้นที่วัดยาง กลายเป็นส่วนหนึ่งของวัดบ้านกร่าง หลวงพ่อสิงห์ได้บูรณะสร้างขยายใหม่บนที่ดั้งเดิมแต่ไม่สำเร็จมรณภาพก่อน สร้างได้ประมาณ 70 เปอร์เซ็น
สมัยหลวงพ่อผ่อง หรือเจ้าอธิการผ่อง ได้เริ่มก่อสร้างอาคารเช่น วิหาร อุโบสถ มณฑป เจดีย์ทำต่อจากหลวงพ่อสิงห์ ซึ่งปัจจุบันยกให้วัดบ้านกร่างดูแลรักษาเนื่องจากอยู่ฝังตรงข้ามกับวัดยางแต่อยู่ฝั่งวัดบ้านกร่าง และสะดวกในการดูแลกว่า สมัยก่อนในเจดีย์มีพระบูชาไว้สักการะอยู่ภายในเจดีย์ ในแต่ละปีจะมีงานประเพณีลอยกระทง คณะกรรมการวัดจะไปเฝ้าดูและจำหน่ายธูปเทียนทอง ต่อมาภายหลังกรรมการที่ทำหน้าที่แก่ชราคนรุ่นใหม่ก็ไม่ไป ซึ่งมีเหตุผลบางประการ ท่านเป็นหมอยาแผนโบราณ ผู้คนมารักษาส่วนใหญ่ สมัยนี้สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ได้เคยมาตรวจการคณะสงฆ์ในเขตนี้และพักที่มณฑปลอยฝ่าพระพุทธบาทด้วย
สมัยพระครูสุนทรสนุกิจ (กริ่ง) เป็นเจ้าอาวาสวัดยางได้ระยะหนึ่ง ต้องย้ายไปเป็นเจ้าคณะอำเภอสามชุก เนื่องจากสมัยนั้นเขตสามชุกผู้ปกครองที่มีลักษณะมีอำนาจหามิได้ สมัยก่อนต้องเป็นที่มีลักษณะ มิฉะนั้นปกครองไม่ได้ ท่านดุ ใจดี คนตรง เรื่องการพนันเกลียดมาก ส่งเสริมการศึกษา
สมัยหลวงพ่อพระครูนอบ พรหมสโร เป็นหมอยา รักษาผู้คน ช่วงนี้ที่ทำให้วัดถูกแบ่งพื้นที่ให้เช่าจัดเป็นที่จัดประโยชน์ เกิดตลาดศรีประจันต์ จากการขอชาวบ้านขอสร้างห้องและตลาด ในใจหลวงพ่อเองไม่ประสงค์แต่เนื่องจากคนเดินทางไปหาพระครูสุนทรานุกิจ มาช่วย จนหลายๆครั้ง จึงจำยอมให้สร้าง
สมัยพระครูโอภาสวิสุทธิคุณ ได้บูรณะวัดเป็นการใหญ่ ถมดิน สร้างเขื่อน กุฏิสงฆ์ หอสวดมนต์ อุโบสถ ซ่อมวิหาร ศาลาการเปรียญ มณฑป โรงเรียน  พระผู้พัฒนาและส่งเสริมการศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม จะเห็นได้ว่ามีพระมาเกิดขึ้นหลายรูป ประโยค 9 8 7 4 3 และ1-2 ที่ลาสิกขาไปบ้างก็ที่มีอยู่  ทีเหลืออยู่ปธ.9 ปธ.8 ปธ.7 ปธ.4 วัดชนะสงคราม วัดพังม่วง วัดยาง
สมัยพระครูกิตติคุณวุฒิ รูปปัจจุบัน ได้สร้างศาลา 3 หลัง บูรณะอุโบสถ วิหาร ศาลาการเปรียญ และสร้างกำแพงแก้ว ปรับพื้นที่วัดภูมิทัศน์ จากเดิมน้ำท่วมปัจจุบันถมสูงขึ้น
วัดยาง ชื่อโดยทางราชการ ชื่อที่ชาวบ้านเรียกหรือชื่อเดิมว่า วัดยาง สังกัด มหานิกาย อยู่ในเขตการปกครองคณะสงฆ์ ตำบลศรีประจันต์ อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี 72140 ภาค 14 ตำแหน่งที่ตั้งวัด บ้านเลขที่ 548 หมู่ที่ 3 อยู่ในเขตเทศบาลตำบลศรีประจันต์ อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี ที่ดินวัดมีเนื้อที่จำนวน 27 ไร่ 3 งาน 78 ตารางวา มีหนังสือแสดงกรรมสิทธิ์โฉนดเลขที่ 4304 มีอาณาเขตดังนี้ ทิศเหนือยาว 150 วา จดที่ดินเลขที่ 203  ทิศใต้ยาว 172 วา จดแม่น้ำท่าจีนและคลองสาธารณะ  ทิศตะวันออกยาว 60 วา จดคลองและที่ดินวัดยาง สค.1ซึ่งนางชื้นยกให้วัดยาง ทิศตะวันตกยาว 74 วา จดที่ดินเลขที่203และแม่น้ำท่าจีน ทีธรณีสงฆ์ มี 2 แปลง คือสค๑ และวัดซื้อให้โรงเรียนสร้างบ้านพักครู
ที่สค1 นางชื้น ยกให้วัดยาง สมัยหลวงพ่อนอบเป็นเจ้าอาวาสวัดและมีผู้ใหญ่ไพลเป็นผู้ใหญบ้านผู้รับเป็นตัวแทนวัด พร้อมพระภิกษุสงฆ์ แจ้งสิทธิ์การครอบครองที่ดินสค1 เมื่อวันที่23 พฤษภาคม 2498 มีเนื้อที่ 3 งาน 20 วา ทิศเหนือจดนายพิน ยาว 1 เส้น ทิศใต้จดทางหลวง ยาว 1 เส้น ทิศตะวันออกจดนายพิน ยาว 6 วา ทิศตะวันตกจดที่โฉนดวัดยาง ยาว 17 วา
และที่ดินซื้อมาเพื่อสร้างบ้านพักครูเงินจากการจัดงานประเพณีลอยกระทง ซื้อที่ดินแบ่งขายจากนายหนุน นางสมบุญ สุวรรณประทีป เป็นโฉนดกรรมสิทธิ์รวม ระวาง 45 น. 5 อ.เลขที่175หน้าสำรวจ 129 มีเนื้อที่ประมาณ 120ตารางวา วันที่ 22กุมภาพันธ์ 2529
วัดยางลักษณะทั่วไปเป็นรูปสี่เหลี่ยมด้านไม่เท่า พื้นที่ราบลุ่มช่วงแม่น้ำแก่งหาดตื้น มีน้ำไหลผ่าน มีหาดทราย หน้าแล้งสามารถเดินข้างฝั่งได้ เป็นท่าเรือเป็นจุดข้ามของช้างและขบวนเดินของเกวียน เป็นจุดสัญจรของประชาชน มีดงไม้ยาง ไม้สะตือ ไม้นานาพรรณ ลักษณะป่าโปร่ง
ปัจจุบันวัดยางทิศเหนือ ติดที่ราชการสถานีตำรวจ ที่ว่าการอำเภอ ที่ทำการเทศบาลตำบล(ที่ราชพัสดุ)
ทิศตะวันตกติดแม่น้ำท่าจีน ทิศตะวันออกติดทางหลวงแผ่นดิน ถนนสายสุพรรณบุรี - ชัยนาท ทิศใต้ติดกับด่าน เรียกว่าด่านขนอน ปัจจุบันเรียกว่าบ้านหัวขนอน ระแวกชุมชนบ้านวัดยางมีหลายเชื้อชาติ ชาวไทย ชาวจีน ชาวลาว ชาวมอญ มีบ้านเรือนเรียงรายสองฝั่งแม่น้ำ
หลักฐานการตั้งวัดไม่ปรากฏชัด แต่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งแรกปี 2438 สมัยหลวงพ่อผ่อง และครั้งที่สอง วันที่ 1 กันยายน 2518 กว้าง 40 เมตร ยาว 80 เมตร ได้ประกอบพิธีผูกพัทธสีมาเมื่อ 19 มีนาคม 2519 สมัยพระครูโอภาสวิสุทธิคุณ เป็นเจ้าอาวาสวัด ประวัติความเป็นมาได้รับคำบอกเล่าจากลุงกริ่ม อายุ 100 ปี ยายสิริ ยายจำเนียร อายุมากกว่า 85 ปี ทุกท่านบ้านอยู่ให้วัดยาง ในปัจจุบันและเสียชีวิตหมดแล้ว ประวัติโดยสังเขป

 

เอกสารเกี่ยวกับวัด 1 : โฉนดเลขที่ 4303 (69.82 kb)

เอกสารเกี่ยวกับวัด 2 : สค.๑ (41.24 kb)

เอกสารเกี่ยวกับวัด 3 : ที่ดินวัดซื้อเพื่อสร้างบ้านพักครู (14.4 kb)