วัดบางแม่หม้าย เลขที่ ๑๒๒ หมู่ ๓ ตั้งอยู่ในตำบลบางใหญ่ อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี ตามจารึกที่กรมการศาสนา บันทึกการสร้างวัดไว้ เมื่อ พ.ศ. เมื่อพ.ศ.๒๓๐๐ สมัยอยุธยาตอนกลางก่อนเสียกรุงศรีอยุธยา (ตามหลักฐานไม่ปรากฏผู้ก่อตั้งวัด)เดิมทีชาวบ้านเรียก"วัดโบสถ์"เนื่องจากในย่านนี้มีเพียงวัดเดียวที่มีอุโบสถ ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อตามตำบลบ้านบางแม่หม้าย และมาเป็น "วัดบางแม่หม้าย"จะเห็นได้ว่าของเดิมใช้ ม่าย ต่อมาประมาณ พ.ศ.๒๔๗๙ คำว่า ม่าย ได้เปลี่ยนมาเป็น หม้าย จาการบันทึกที่ผิดเพี้ยนไปและที่สำคัญยิ่งบ้านบางแม่หม้ายมีชื่ออยุ่ในแผนที่ของกรมทางหลวง เนื่องจากเป็นหมู่บ้านเก่าแก่ วัดบางแม่หม้ายได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ.๒๔๙๒ ปัจจุบันอุโบสถที่ใช้ทำสังฆกรรมเป็นอุโบสถหลังที่ ๓ โดยหลังที่ ๑ ตั้งอยู่ที่สนามโรงเรียนบางแม่หม้าย (ประถม)ตามล่องลอยซากอิฐ กระเบื้องเก่า ยังทิ้งล่องลอยให้เห็นอยู่ และ หลังที่ ๒ ตั้งอยู่บนโคกหน้าป้ายชื่อโรงเรียนบางแม่หม้าย ซึ่งหลังที่ ๒นี้ยังมีล่องลอยให้เห็นอยู่มาก ทั้งเศษอิฐ และ พระพุทธรูปแบบต่างๆมากมาย ตามสันนิฐานอุโบสถหลังที่ ๒น่าจะเป็นยุคต้นรัตนโกสินทร์ เนื่องพบพระพุทธรูปสมัยรัตนโกสินทร์จำนวนมากและพระประธานประจำโบสถ์ เป็นหินทรายแกะสลัก ประกอบ ๕ ชิ้น เข้าด้วยกัน หน้าตักกว้าง ๔๙ นิัว เฉพาะพระพุทธรูป พระประธานเป็นแบบสมัยอยุธยาตอนปลาย (มีชื่อว่าพระพุทธศิลามุนี)หรือหลวงพ่อดำ ปัจจุบัน ได้อันเชิญมาประดิษฐาน ณ วิหารตรีมุข (โดยฉาบปูนหุ้มทั้งองค์)และอีกหลายองค์โดยฉาบปูนและทาสีทอง อยู่รอบอุโบสถ
รายนามเจ้าอาวาสเท่าที่ค้นพบตามหลักฐานที่บันทึกไว้ ตั้งแต่ อดียถึงปัจจุบัน
๑.พระอาจารย์แจง                 ๕. พระอธิการพูน         
๒.พระอาจารย์พลับ                ๖. พระอธิการรอด
๓.พระอาจารย์ครุฑ                ๗. พระครูโศภิตสุตการ (สวัสดิ์ จนฺทโชโต) พ.ศ.๒๔๗๔ ถึง๒๕๒๔ (รวม ๕๐ ปี )
๔.พระอาจารย์ฉิม                  ๘. พระครูโสภิตสุตการ (บุญโปรด วิจิตรบรรจง)ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๒๕ ถึง ปัจจุบัน


 

Google Map Link
กดดู