การทำบุญด้วยการเจริญภาวนา

รายละเอียด
การทำบุญด้วยการเจริญภาวนา
หลายท่านอาจเข้าใจว่า การทำบุญด้วยวิธีเจริญสมาธิภาวนานั้นทำได้ยากมากเพราะว่าไม่มีเวลา พอพูดเรื่องการเจริญสมาธิภาวนานั้นจะนึกถึงการนั่งหลับตา แต่จริงๆแล้วการเจริญสมาธิภาวนานั้นไม่จำเป็นต้องหลับตาเสมอไป สมาธินั้นทำได้ทั้งลืมตาและหลับตา ไม่จำเป็นต้องนั่งท่าขัดสมาธิ จะนั่งท่าไหนก็เป็นสมาธิได้ ทำได้ทั้ง ยืน นอน นั่ง เดิน วิ่ง ก็สามารถทำสมาธิได้ ทำได้ทุกท่าทาง ทุกอริยาบท ท่านว่าการทำบุญด้วยการภาวนาได้กุศลผลบุญสูงสุด
การเจริญสมาธิภาวนานั้นมีสองแบบ ดังนี้
๑) การเจริญสมถะภาวนาคือการจดจ่ออารมณ์ใดอารมณ์หนึ่ง เพื่อให้จิตสงบ
๒) การเจริญวิปัสสนาภาวนา คือการพิจารณาไตรลักษณ์ การเกิดขึ้น ตั้้งอยู่ ดับไป
         โดยตามหลักแห่งการสร้างบุญแล้วการภาวนาเป็นการทำบุญใหญ่ที่สุดลงทุนน้อยที่สุด ง่ายที่สุดแต่การจะไปให้ถึงบุญสูงสุดด้วยการเจริญภาวนานั้นกลับเป็นเรื่องยากที่สุดสำหรับคนทั่วไป คนทั่ว ๆไปจะมองเรื่องการภาวนาเป็นเรื่องที่สูงและไกลตัวเกินกว่าทำความเข้าใจได้และเป็นเรื่องของผู้ที่เป็นพระสมณะเท่านั้น อย่างดีถ้าจะให้ได้ทำก็แค่นั่งสมาธิกำหนดใจสัก 5-10 นาทีแล้วก็หยุดเลิกไป
การเจริญภาวนานั้นมีอยู่หลายวิธีที่จะทำให้จิตเกิดเป็นสมาธิและได้บุญกุศลตามที่ได้ปรารถนาไว้ ได้แก่
1. สวดมนต์
การสวดมนต์ด้วยบทพระคาถาต่าง ๆจะทำให้จิตใจเป็นสมาธิไม่ต่างจากการนั่งสมาธิเพราะขณะที่สวด ทั้งสายตาและจิตของเราก็จะมุ่งอยู่กับคำสวดที่อยู่ในมือ การสวดมนต์นั้นเป็นการบูชาพระคุณของพระพุทธเจ้าอย่างหนึ่งโดยการทวนคำสอนของพระองค์ด้วยการสวด ขณะที่ปากสวดใจก็จะมีสมาธิและเมื่อสวดเสร็จก็จะเกิดความอิ่มเอมปีติทางใจ เพราะการสวดมนต์นาน ๆ ต้องใช้ความอดทนอันเป็นสิ่งที่คนทั่วไปทำได้ยาก นอกจากนั้นเรายังได้รับรู้ว่าการใช้ปากสวดมนต์เปล่งวาจาออกมา จะนำไปสู่การปฏิบัติที่สำคัญคือ เราไม่กล้าที่จะใช้ปากของเราไปก่อกรรมไม่ดีทางวาจาขึ้นมาอีก อย่างเช่นการพูดปด เพราะปากต้องสวดมนต์อยู่บ่อย ๆ บทสวดมนต์ที่แนะนำให้สวดเป็นประจำ คือ บทบูชา พระพุทธคุณ (อิติปิโส) พระธรรมคุณ (สวากขาโต) และพระสังฆคุณ (สุปฏิปันโน) ผู้ที่ได้สวดเป็นประจำทุกวันจะได้อานิสงส์ให้ชีวิตอยู่เย็นเป็นสุขคลายทุกข์ร้อนจิตเป็นสมาธิ นอนหลับฝันดี นอกจากบทสวดหลักนี้ก็ยังมีบทสวดมหามงคลอีกมากมายเช่น บทถวายพรพระ พาหุง มหากาฯ บทคาถาพระชินบัญชร ฯลฯ
2. นั่งสมาธิให้ได้อย่างน้อยวันละ 15 นาที (อาจให้การเดินจงกรมก็ได้)
การนั่งสมาธิเป็นการสร้างบุญใหญ่ง่าย ๆดังที่พระพุทธองค์กล่าวไว้ว่า ต่อให้รักษาศีล 227 ข้อได้ต่อเนื่องยาวนานเป็น 100 ปีก็สู้การทำจิตให้นิ่งเป็นสมาธิเพียงชั่ว ไก่กระพือปีกหรือช้างกระดิกหูไม่ได้ การทำสมาธิขอให้ใช้หลัก อานาปานสติ คือการกำหนดลมหายใจเข้าออกให้เป็นสมาธิบริกรรมขณะหายใจเข้าว่า “พุทธ” หายใจออกว่า “โธ” จนจิตเริ่มนิ่งแล้วก็ไม่ต้องบริกรรมใด ๆอีกให้รับรู้ขณะที่ลมกระทบที่จมูกขณะหายใจเข้าออกก็พอจิตก็จะนิ่งได้เองไปเรื่อย ๆ หากจิตส่ายออกไปข้างนอกก็ให้กลับมาบริกรรมใหม่ การทำสมาธิด้วยวิธีนี้จัดเป็นกรรมฐานที่พระพุทธองค์ตรัสว่ามีความปลอดภัยสูงเป็นกรรมฐานเย็นทำแล้วอิ่มเอิบใจจิตเกิดความปีติได้ง่าย
3. แผ่เมตตาอุทิศบุญไปให้แก่ทั้งเทพ เทวดา เจ้ากรรมนายเวร และบุคคลที่เกี่ยวข้อง
คนทั่วไปอาจไม่ทราบว่าการแผ่เมตตาและอุทิศบุญนี้เป็นการสร้างบุญอย่างหนึ่งตามหลักบุญกิริยาวัตถุ 10 ประการข้อหนึ่งที่ว่าเป็นการเปิดโอกาสให้คนอื่นได้มารับบุญและโมทนาคุณความดีของเรา การแผ่บุญและส่งบุญไปให้คนอื่นนั้นเป็นการสร้างความดีเสมือนเราจุดเทียนขึ้นในความมืดแล้วเราก็ต่อเทียนไปให้ผู้อื่นโดยที่ บุญของเราก็ยังอยู่และได้ยังแสงสว่างให้เกิดขึ้นไปแก่ผู้อื่นด้วย ดังนั้นภายหลังจากการสวดมนต์ นั่งสมาธิและแผ่เมตตาแล้ว ครูบาอาจารย์มักจะให้กล่าวคำอุทิศบุญไปให้ผู้อื่นให้ครอบคลุมด้วยบท อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลว่า
อิทัง เม มาตาปิตูนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ มาตา ปิตะโร ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่มารดาบิดาของข้าพเจ้า ขอให้มารดาบิดาของข้าพเจ้า จงมีความสุข
อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอให้ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า จงมีความสุข
อิทัง เม คุรูปัชฌายาจะริยานังโหตุ สุขิตา โหนตุ คุรูปัชฌายาจะริยา ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้า ขอให้ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้า จงมีความสุข
อิทัง สัพพะ เทวะตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เทวา ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เทวดาทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เทวดาทั้งหลายทั้งปวง จงมีความสุข
อิทัง สัพพะ เปตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เปตา ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่เปรตทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เปรตทั้งหลายทั้งปวง จงมีความสุข
อิทัง สัพพะ เวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เวรี ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง จงมีความสุข
อิทัง สัพพะ สัตตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ สัตตา ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงมีความสุขทั่วหน้ากันเทอญฯ
4. ทำการอธิษฐานขอให้ผลบุญได้สัมฤทธิ์ผล
คำกล่าวอย่างหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ “ถ้าขอแล้วจะได้ ถ้าหาแล้วจะพบ” หมายความว่าการที่เราได้ลงมือทำอะไรไปแล้วและเป็นสิ่งที่ดีสมควรที่จะได้รับหากยังไม่ได้ก็ควรจะร้องขอเอา สิ่งที่ทุกคนปรารถนาก็คือความสุข ความมั่งมี ซึ่งต้องอาศัยปัจจัยจากแรงบุญและกรรมทีได้กระทำ การอธิษฐานขอให้ผลบุญได้สำเร็จผลนี้ ก็เป็นไปเพื่อความสำเร็จต่าง ๆดังที่เราปรารถนาไม่ว่าจะเป็นทั้งทางโลกทางธรรม
ดังนั้นเมื่อได้ทำบุญด้วยการภาวนาแล้วต้องอธิษฐานประกอบบุญไปด้วยบุญนั้นจึงจะส่งผลได้เร็วยิ่งขึ้นโดยตั้งใจให้แน่วแน่ปักจิตลงไปในเป้าหมายอย่างแท้จริงเชื่อมั่นในบุญที่ได้ทำโดยไม่ลังเลสงสัย แม้ผลสำเร็จจะยังไม่เกิดขึ้นทันทีก็ยังไม่ต้องท้อแท้เพราะองค์ประกอบเหตุและปัจจัยยังไม่สมบูรณ์เพียงพอซึ่งแต่ละคนมีปัจจัยบุญและกรรมที่ไม่เหมือนกัน

ผู้แต่ง

โดย : ที่พักสงฆ์เขาพญาจงอาง

ที่อยู่ : ต.วังคัน อ.ด่านช้าง จ.สุพรรณบุรี

จำนวนเข้าดู : 520

ปรับปรุงล่าสุด : 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 12:10:40

ข้อมูลเมื่อ : 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 12:10:40