ผลแห่งการยึดมั่นในคุณพระศรีรัตนตรัย

รายละเอียด

เรื่องวัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าซุง ที่อาตมาพบเห็นอานุภาพมามากที่สุดคือ ธงมหาพิชัยสงคราม อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงที่อยู่ชายแดนพกธงมหาพิชัยสงครามกับเหรียญผู้ชนะสองอย่างเท่านั้น ในเหตุการณ์ปะทะใหญ่ ๆ เล็ก ๆ ๒๐ กว่าครั้ง ล้วนแล้วแต่มีธงมหาพิชัยสงครามอยู่กับตัว ก็เลยไม่มีอันตราย

แต่เพื่อนฝูงตายไปหลายคน รุ่นนั้นนักเรียนนายสิบที่จบมาติดสิบเอกขึ้นชายแดนใหม่ ๆ ตายไป ๘ คน ร้อยตรี ๑ คน ร้อยเอก ๑ คน พลทหารอีกรวม ๆ แล้ว ๒๖ ศพ เฉพาะหน่วยเดียวนะ ครั้งนั้นเหตุการณ์ยังรุนแรงมาก หลังการปะทะใหญ่ที่โนนหมากมุ่นจบลงใหม่ ๆ ตอนนั้นโนนหมากมุ่นที่เดียวตายไป ๓๐๐ กว่าศพ..!

ตอนนั้นอาตมาพกไปด้วยความมั่นใจ เพราะหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ผืนเดียวคุ้มได้ทั้งฐาน เหตุการณ์ที่หนักที่สุดก็คือไปโดนเขมรแดงซึ่งสนับสนุนโดยทหารญวน กระหน่ำด้วยปืนใหญ่ ๔๐๐ กว่านัด อย่างกับนอนไกวเปลอย่างนั้นแหละ ปกติของปืนใหญ่ไม่เกิน ๓ นัดเขาก็ปรับเข้าเป้าแล้ว เพราะรัศมีฉกรรจ์ที่โดนแล้วตายแน่คือครึ่งกิโลเมตร งวดนั้นคนปรับปืนที่เขาเรียก ผตน. (ผู้ตรวจการหน้า) ไม่รู้ตาถั่วอีท่าไหน ? ปรับอยู่ ๑๕ นาที ๓ กระบอก ๔๐๐ กว่านัด ข้ามฐานยังข้ามไม่ได้เลย ตกอยู่แค่หน้าฐานเท่านั้น ผืนเดียวคุ้มได้ทั้งฐานจริง ๆ

เพราะฉะนั้น...ธงมหาพิชัยสงครามจึงเป็นวัตถุมงคลที่อาตมามั่นใจที่สุด แล้วที่ชอบมากที่สุดก็คือยิงออก ชอบตรงยิงออกเพราะว่าเป็นคนชอบเสียงดัง ฟังแล้วมันดี พอได้ยินเสียงปืนเท่านั้นจะวิ่งสวนท่าเดียว พวกต้องคอยดึงเอาไว้ ถ้ายิงไม่ออกแล้วรู้สึกว่าหารสชาติของชีวิตไม่ได้ อะไรเงียบ ๆ ก็ไม่รู้

โดยปกติคือ "ทหารออกรบ ๑ กองร้อย หลวงพ่อไปด้วย ๑ กองพล" คือแต่ละคนพกเต็มคอไปหมด ที่พกไปแค่ ๒ ชิ้นอย่างอาตมานี่ถือว่านอกเหตุเหนือผลมาก
พออยู่ในที่อันตรายจะดีตรงที่ว่า กำลังใจเกาะพระดีมาก เพราะไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร ? ในเมื่อไม่รู้ก็มีทางเดียวคือ อยู่กับพระ กินกับพระ นอนกับพระ คาถามีกี่บทภาวนาหมด
จะเห็นได้ว่าพระธุดงค์ที่ออกธุดงค์ สาเหตุหนึ่งก็คืออันตรายมีมาก พออันตรายมีมาก สามารถฝ่าฟันผ่านไปได้เป็นลำดับ โดยไม่มีอะไรนอกจากความยึดมั่นในคุณพระศรีรัตนตรัย เมื่อผ่านไปได้ ความมั่นคงของกำลังใจจะมีมากขึ้น ๆ ในที่สุดก็เกิดความเคารพในคุณ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างแน่นแฟ้นเต็มจิตเต็มใจ ชนิดที่เรียกว่า ด่าก็ไม่ไป ไล่ก็ไม่หนี

ระดับนั้นก็คือกำลังใจแรก ๆ ของความเป็นพระอริยเจ้า เพราะกติกามีว่า ต้องเคารพ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างจริงใจ ไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ เมื่อมีประสบการณ์เกิดขึ้น ทำให้ความมั่นใจมั่นคงฝังลึกจริง ๆ ลึกอย่างชนิดไม่มีทางคลาย
ลองเดินไปเจอเสือตัวเท่าม้าอยู่ข้างหน้า แทนที่เสือจะกินเรา จะฆ่าเรา กลายเป็นว่าหนีเราแทน จะเกิดความมั่นใจเป็นพิเศษ แต่ว่าอาตมาเองสัตว์ไม่ค่อยจะหนี...แปลกจริง ๆ ขนาดเดินบิณฑบาต เก้งแม่ลูกเดินตามมาเป็นกิโลฯ เลย จนกระทั่งต้องบอกว่า "ใกล้บ้านคนแล้ว กลับไปเถอะ เดี๋ยวจะมีอันตราย" เขาถึงได้เดินหลีกเข้าป่าไป คงเห็นเป็นสีเดียวกันหรืออย่างไรก็ไม่รู้ เดินตามมาเรื่อย ๆ อาตมาก็เห็นว่าน่ารักดีก็ปล่อยให้เดินตาม

เวลานอนในป่าหรือในถ้ำ อย่างหนึ่งที่เจอประจำคืองู ชอบมานอนบนอก ตื่นขึ้นมาคลำนี่ ตัวอย่างกับขวดเบียร์ ต้องแตะ ๆ ให้เขารู้ตัวก่อนแล้วค่อยดึง เขาก็จะลงไปเอง ถ้าไปปุบปับคว้าเลยนี่เดี๋ยวจะโดนกัดเอา งูเป็นสัตว์เลือดเย็น มักจะหาที่อุ่น พอเจอที่อุ่น ๆ ก็ขึ้นมายึดเป็นที่นอนเลย
...................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

ผู้แต่ง
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.

โดย : วัดท่าขนุน

ที่อยู่ : ต.ท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี

จำนวนเข้าดู : 79

ปรับปรุงล่าสุด : 7 ตุลาคม พ.ศ. 2568 14:43:51

ข้อมูลเมื่อ : 7 ตุลาคม พ.ศ. 2568 14:42:59