พระพุทธศาสนา เป็นเรื่องของ #การขัดเกลาตนเอง #ละ ให้ลองสังเกต ใจตนเอง ขณะที่เราเพ่งโทษคนอื่น เรามอง คนอื่น อย่างโน้น อย่างนี้ ไม่ดี ใจเราเป็นยังไง -ศูนย์ข้อมูลสารสนเทศคณะสงฆ์ภาค ๑๔

เข้าสู่ระบบสมาชิก

ลืมรหัสผ่าน

สถิติสารสนเทศ

วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรมหาวิหาร

1 วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นเอก วรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท วรมหาวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นโท วรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี ราชวรวิหาร

0 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี วรวิหาร

2 วัด

พระอารามหลวง ชั้นตรี สามัญ

9 วัด

วัดราษฎร์

1455 วัด

สำนักสงฆ์

83 วัด

ที่พักสงฆ์

72 วัด

วัดร้าง

2 วัด

วัดทั้งหมด

1624 วัด

ศาสนบุคคลไทย

พระภิกษุ

8348 รูป

สามเณร

302 รูป

แม่ชี

89 รูป

ศิษย์วัด

33 คน

บุคคลทั่วไปชาย

39 คน

บุคคลทั่วไปหญิง

52 คน

ทั้งหมด

8863 รูป/คน

ศาสนบุคคลต่างชาติ

พระภิกษุ

40 รูป

สามเณร

27 รูป

แม่ชี

1 รูป

ศิษย์วัด

3 คน

บุคคลทั่วไปชาย

0 คน

บุคคลทั่วไปหญิง

0 คน

ทั้งหมด

71 รูป/คน

สถิติสถานภาพพระภิกษุปัจจุบัน

พระบวชใหม่

7193 รูป

ลาสิกขา

35 รูป

มรณภาพ

10 รูป

สาระธรรม

พระพุทธศาสนา เป็นเรื่องของ #การขัดเกลาตนเอง #ละ ให้ลองสังเกต ใจตนเอง ขณะที่เราเพ่งโทษคนอื่น เรามอง คนอื่น อย่างโน้น อย่างนี้ ไม่ดี ใจเราเป็นยังไง

รายละเอียด

พระพุทธศาสนา เป็นเรื่องของ
#การขัดเกลาตนเอง #ละ
ให้ลองสังเกต ใจตนเอง
ขณะที่เราเพ่งโทษคนอื่น
เรามอง คนอื่น อย่างโน้น อย่างนี้ ไม่ดี
ใจเราเป็นยังไง ?

ถ้าใจเรา เศร้าหมอง ในขณะนั้น
ที่ไปของเรา คือ ที่ใด ?

เมื่อเรารู้ตัว #เราก็ละกิเลสในใจของเรา
#ละความโลภ
#ละความโกรธ
#ละความหลง
#ละเครื่องเศร้าหมองต่างๆ
#รักษาใจให้ตั้งมั่นมีความเป็นกลาง
#ถอนความพอใจไม่พอใจในโลก

เพราะฉะนั้น แนวทางของ พระพุทธศาสนา
ที่พระพุทธเจ้า ตรัสว่า...
#การไม่พูดร้าย
#การไม่ทำร้าย
#เป็นคำสั่งสอน ของ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย

เพราะว่า เราอยู่ด้วยคนหมู่มาก
บางที เราเกิดการ กระทบกระทั่ง
คนนั้นอย่างนี้ คนนี้อย่างนี้
เกิดการเพ่งโทษขึ้นมา
โดยไม่รู้เท่าถึงการณ์... หารู้ไม่...
ว่าใจเราเศร้าหมองโดยไม่รู้ตัว
เกิดความขุ่นมัว

เมื่อเกิดความขุ่นมัว ขึ้นในใจเรา
เราก็ #ละความขุ่นมัว นั้นเสีย
แทนที่จะปล่อยให้มัน ออกไปทางกาย ทางวาจา
#ละที่ใจเราก่อน
#จนเรามีใจที่ตั้งมั่นตื่นอยู่
#ละความพอใจไม่พอใจในโลก

ถ้าทุกคน สามารถฝึกตน ได้อย่างนี้
ต่อให้เราอยู่ ด้วยคนหมู่มาก
ทุกอย่างก็อยู่ไปด้วย ความสงบเรียบร้อย
แต่ถ้า ต่างคน ต่างเพ่งโทษกัน เป็นยังไง
สุดท้าย มันก็ ร้อนรุ่ม
จุดไฟเผาทั้งตัวเอง เผาทั้งผู้อื่น เผาทั้งหมู่คณะ
สุดท้าย มันก็เป็นแต่ไฟ
ไฟแห่งโลภะ
ไฟแห่งโทสะ
ไฟแห่งโมหะ

เมื่อรู้เท่าทัน ก็ดับเสีย
#ก่อนที่จะไปดับไฟข้างนอก
#ดับไฟในใจของตัวเราเองให้ได้ก่อน

เมื่อไฟในใจเรา ดับ
ที่เหลือ มันจะค่อยๆ ดับลง
เหมือนเชื้อ ที่มันดับมอดลง
แล้วธรรมะ นี่แหละ ที่จะเยียวยาได้ทุกสิ่ง
#ธรรมะเป็นของเย็น
อันนี้เป็น #สัจธรรม
#เป็นความสงบ #เป็นความระงับ
#มีความเป็นกลาง ต่อทุกสรรพสิ่ง
อะไรที่มัน ร้อนรุ่ม มันกระวนกระวาย
สิ่งนั้นเป็นเรื่องของ กิเลส
เป็นเรื่องของ เครื่องเศร้าหมอง

ให้รู้เท่าทัน จิตใจตนเอง
อะไรก็ตาม ที่มันทำให้ เกิดการร้อนรุ่ม
เกิดความเร่าร้อน กระวนกระวาย
เป็นเครื่องเศร้าหมอง เป็นเรื่องของกิเลส
#ให้ละสิ่งนั้นออก
อะไรที่มันเป็นเครื่องกระเพื่อมออกมา... ละเสีย
แล้วกลับมาอยู่ที่ #จิตใจที่ตั้งมั่น

เพราะฉะนั้น สติที่ตั้งมั่น จึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก
รักษาใจให้ตั้งมั่น ตื่น อยู่เสมอ
อารมณ์มันผุดขึ้น มันเป็นเรื่องธรรมชาติอยู่แล้ว
โดยเฉพาะ มีสิ่งที่เข้ามากระทบ
มันก็ผุดขึ้น ก็ให้รู้เท่าทัน
แล้ว กลับมารักษาใจที่ตั้งมั่น

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถึง...
#อินทรีย์ภาวนาชั้นเลิศ
คือ เมื่ออารมณ์ผุดขึ้น แล้วดับไปอย่างรวดเร็ว
แต่อุเบกขา ความเป็นกลาง
ความวางเฉย ยังดำรงอยู่
นั่นจึงได้ชื่อว่า อินทรีย์ภาวนาชั้นเลิศ

อันนี้ วัดความก้าวหน้า
ในการปฏิบัติของเราได้เลยว่า
เราสามารถ กลับเข้าสู่ ความเป็นกลาง
ความตั้งมั่น ได้เร็วเท่าไหร่
นั่นคือ ความก้าวหน้าในการปฏิบัติของเรา
จากปกติ อารมณ์โกรธเกิดขึ้น เป็นยังไง
บิ้วท์ต่อ ไปต่อๆๆๆ
เผาตัวเอง เผาผู้อื่น เป็นข้ามคืน ข้ามวัน

พอเรา ปฏิบัติไป เราละได้ มีใจตั้งมั่นได้
ปล่อยวางอารมณ์ได้
กลับมาสู่ความเป็นกลาง ความตั้งมั่น
ของจริง มันวัดกันแบบนี้เลย
ไม่ใช่วัดข้างนอก สงบ สำรวม ทุกอย่าง
แต่ข้างใน ร้อนรุ่ม อย่างนี้ ยังต้องขัดเกลากันนะ

เพราะฉะนั้น การบวช เป็นไปเพื่อการขัดเกลาอยู่แล้ว
ถ้าเราดีเสียแล้ว บริสุทธิ์เสียแล้ว
เราไม่ต้องมาเกิดแล้ว
เรามาก็เพื่อขัดเกลา
ให้รู้ว่า ทุกอย่าง เป็นไปเพื่อการขัดเกลา

#การอยู่ด้วยหมู่คณะ ให้อยู่กันด้วยความรัก ความปรารถนาดีต่อกัน
อะไร ที่มันกระทบ กระทั่ง
เกื้อกูลกัน ให้อภัยกัน
เป็นกัลยาณมิตร ที่ดี ต่อกัน
แนะนำสิ่งที่ประเสริฐ
ชี้ให้เห็นโทษ สิ่งที่มันไม่ประเสริฐ
เป็นกัลยาณมิตร ที่ดีต่อกัน

พระพุทธเจ้า ทรงเน้นย้ำมาก ก็คือ สิ่งที่เรียกว่าความกลมเกลียว ความสามัคคีกัน
เพราะฉะนั้น สิ่งนี้ เป็นสิ่งที่สำคัญมาก
ในการที่เราอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะ
อะไรหนักนิด เบาหน่อย ก็เกื้อกูลกันไป
ให้อภัย เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน
แต่ถ้า ทุกคน สามารถรักษาใจ ที่ตั้งมั่นได้
อยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ "